Εκατομμύρια είναι οι ελληνικής καταγωγής άνθρωποι που ζουν εκτός των συνόρων της Ελλάδος και οι οποίοι δικαιούνται να γίνουν επισήμως Έλληνες πολίτες. Η έννοια του Έλληνα είναι ευρεία και περιλαμβάνει πολλά πρόσωπα, όχι μόνο αυτούς που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, αλλά και εκείνους που γεννήθηκαν στο εξωτερικό από δύο ή και από έναν μόνο Έλληνα γονέα, ή ακόμα και εκείνους που έχουν ένα μακρινό πρόγονο Έλληνα, εκείνους που είναι ελληνικής καταγωγής από την αρχαιότητα ή από πολλούς αιώνες αλλά ποτέ η οικογένειά τους δεν εγγράφηκε στο νεοελληνικό κράτος, (Έλληνες του Πόντου, της Συρίας, εξισλαμισθέντες Έλληνες της Τουρκίας, της Μαύρης Θάλασσας, της Μέσης Ανατολής κλπ.).
Από νομικής πλευράς, ωστόσο, αν και δεν υφίσταται επίσημος ορισμός τουΈλληνα, θα μπορούσαμε να πούμε με σχετική ασφάλεια ότι Έλληνας μπορεί να χαρακτηριστθεί δικαιωματικά εκείνος που μπορεί να αποδείξει με έγγραφα ότι έχει έστω και έναν πρόγονο που είναι γραμμένος στα Δημοτολόγια ή έστω στα Μητρώα Αρρένων ενός Δήμου του ελληνικού κράτους, από την ίδρυσή του το 1821 έως σήμερα.
Το κλειδί λοιπόν για την επιτυχή κατάληξη της προσπάθειας για απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας και διαβατηρίου είναι το Δημοτολόγιο. Εφόσον βρούμε έναν πρόγονό μας εγγεγραμμένο σε ένα Δημοτολόγιο σε Δήμο της Ελλάδος, έχουμε πάρα πολλές πιθανότητες να ξεκλειδώσουμε την θύρα που θα μας οδηγήσει στο να γίνουμε Έλληνες πολίτες, με την δυνατότητα να εργαζόμεθα, να παρέχουμε υπηρεσίες ως ελεύθεροι επαγγελματίες, να ανοίγουμε μαγαζιά, να πουλάμε εμπορεύματα, να συμμετέχουμε σε διαγωνισμούς για προμήθειες, να φοιτούμε σε σχολεία και σε πανεπιστήμια και να απολαμβάνουμε σχεδόν όλες τις δημόσιες κοινωνικές και ιατρικές παροχές όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε μία αγορά δηλαδή άνω των 450 εκατομμυρίων πολιτών και καταναλωτών.
Εφόσον έχουμε ελληνικό διαβατήριο θα μπορούμε να συμμετέχουμε ως ισότιμοι πολίτες στην τεράστια αυτή αγορά, η οποία προκαλεί δέος όχι μόνο με τον αριθμητικό της όγκο, αλλά κυρίως με το υψηλότατο επίπεδο πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης που έχει επιτύχει σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αφού βρούμε τον πρόγονό μας εγγεγραμμένο σε ένα Δημοτολόγιο, με την ένδειξη ότι γεννήθηκε από έναν τουλάχιστον Έλληνα γονέα και έχει την ελληνική ιθαγένεια εκ της γεννήσεώς του, τότε πρέπει να βρούμε όλα τα πιστοποιητικά γεννήσεως και γάμου που οδηγούν μέχρι το πρόσωπο που σήμερα επιδιώκει να αποκτήσει ελληνικό διαβατήριο.
Τα πιστοποιητικά γάμου και γεννήσεως μπορεί να βρεθούν στην Ελλάδα, ή να προέρχονται από άλλες χώρες. Στην δεύτερη αυτή περίπτωση, πρέπει να μεταφρασθούν επισήμως στην ελληνική και να φέρουν την σφραγίδα Αποστίλλη (Apostille), εάν προέρχονται από ορισμένες χώρες, όπως οι Η.Π.Α., η Αυστραλία και η Μεγάλη Βρετανία, όχι όμως αν προέρχονται από τον Καναδά.
Εάν η γέννηση του καταγομένου από Έλληνα πρόγονο δεν είχε δηλωθεί στο Προξενείο εντός τριών μηνών, τότε ο σημερινός αιτών για ιθαγένεια θα πρέπει να ζητήσει από το πλησιέστερο στην κατοικία του Προξενείο την σύνταξη Πράξης Καθορισμού Ηλικίας.
Στην περίπτωση που ένα τέκνο γεννήθηκε πριν από τις 8 Μαϊου 1984 από μητέρα Ελληνίδα κατά τον τοκετό ή την τέλεση του γάμου, εφόσον οι γονείς του τέκνου αυτού δεν είχαν παντρευτεί με ορθόδοξο γάμο ή παντρεύτηκαν μετά την γέννησή του, μπορεί να αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια αν δηλώσει την σχετική βούλησή του είτε στο Προξενείο είτε στον Γενικό Γραμματέα της Περιφερείας στην Ελλάδα. Η περίπτωση αυτή καλύπτει όσους γεννήθηκαν πριν το 1984 με μητέρα Ελληνίδα και πατέρα μη Έλληνα, από πολιτικό γάμο των γονέων τους, ο οποίος μέχρι τότε δεν αναγνωριζόταν επισήμως στην Ελλάδα.
Επίσης, τέκνο που γεννήθηκε πριν το 1982 από Έλληνα πατέρα και αλλοδαπή μητέρα, εφόσον θεωρείται γνήσιο, γίνεται Έλληνας πάλι με δήλωση της σχετικής βουλήσεώς του στο Προξενείο ή στον Γενικό Γραμματέα της Περιφερείας στην Ελλάδα.
Εάν ένα παιδί γεννήθκε από πατέρα Έλληνα και μητέρα αλλοδαπή χωρίς γάμο των γονέων του, αποκτά την ιθαγένεια μόνο αν πριν γίνει 18 ετών το αναγνωρίσει επισήμως ο πατέρας του.
Οι άρρενες που σήμερα υποβάλλουν αιτήσεις για να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια και να εγγραφούν στο Δημοτολόγιο θα χρειασθούν ένα πιστοποιητικό μονίμου κατοίκου εξωτερικού ή πιστοποιητικό αφιξαναχωρήσεων. Αυτό θα το λάβουν από το Προξενείο, εφόσον προσκομίσουν έγγραφα, δηλαδή τωρινά και παλαιότερα διαβατήρια, αποδείξεις από φοίτηση σε σχολείο, από κατάθεση φορολογικών δηλώσεων κ.α., ώστε να φαίνεται ότι από την γέννησή τους, ή τουλάχιστον από την ηλικία των 11 ετών μένουν μονίμως εκτός Ελλάδος και δεν έχουν διαμείνει στην Ελλάδα πλέον των έξι μηνών εντός του ιδίου ημερολογιακού έτους.
Το πιστοπιητικό αυτό προσκομίζεται στη Στρατολογία στην Ελλάδα και έχει ως αποτέλεσμα η Στρατολογία να χορηγεί στον Έλληνα του εξωτερικού Πιστοποιητικό Τύπου Β’, που γράφει ότι ο συγκεκριμένος άνδρας δεν έχει υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία, βρίσκεται όμως επ’ αόριστον νομίμως εκτός του στρατεύματος επειδή είναι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού. Εννοείται ότι εάν το πρόσωπο αυτό μείνει στην Ελλάδα πάνω από έξι μήνες, τότε αυτομάτως χάνει την ιδιότητα του μονίμου κατοίκου εξωτερικού και καλείται να υπηρετήσει την θητεία του. Οι άνδρες που είναι άνω των 45 ετών δεν υποχρεούνται πλέον σε στρατιωτική θητεία.
Η εγγραφή στο Δημοτολόγιο ολοκληρώνεται με την υποβολή σχετικής αιτήσεως για εγγραφή αδηλώτου και με υπεύθυνη δήλωση ότι ο αιτών δεν είναι εγγεγραμμένος σε άλλο Δήμο στην Ελλάδα. Κάποιοι Δήμοι ζητούν και μία φωτογραφία. Από την στιγμή της εγγραφής ο Έλλην του εξωτερικού είναι και επισήμως Έλλην πολίτης, με δικαίωμα να ψηφίζει σε όλες τις εκλογές, να θέτει υποψηφιότητα, να μπορεί να εκδώσει ελληνικό διαβατήριο και να διαμένει όσο χρόνο θέλει σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως χωρίς κανένα ουσιαστικό περιορισμό.
Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,
Master of Laws.
e-mail: bm-bioxoi@otenet.gr
No comments:
Post a Comment