Υπεξαίρεση κερδών από Χρηματιστήριο του Χρήστου Ηλιόπουλου

23-6-2008

Πολλοί είναι οι ομογενείς που εμπιστεύθηκαν τις οικονομίες τους σε συγγενείς ή φίλους στην Ελλάδα, προκειμένου να τις επενδύσουν στο χρηματιστήριο για να αποκομίσουν κέρδη από την άνοδο τον μετοχών. Αρκετοί πέτυχαν - και πετυχαίνουν και σήμερα - μικρά ή μεγάλα κέρδη. Δεν είναι λίγοι, ωστόσο, εκείνοι που απώλεσαν κάποιο μέρος από τα χρήματά τους, ή και το σύνολο της επενδύσεώς τους, από την πτώση του χρηματιστηρίου στην Ελλάδα, κυρίως μετά το 1999.
Εκτός από τον κίνδυνο μειώσεως της αξίας των μετοχών, που πάντα υπάρχει, έχουν σημειωθεί και περιπτώσεις κατά τις οποίες ο φίλος ή ο γνωστός του ομογενή, δεν έκανε καλή διαχείριση των χρημάτων, ή δεν τα επένδυσε ποτέ όπως έπρεπε, με αποτέλεσμα ο ομογενής να χάσει την επένδυσή του, όχι επειδή έπεσε το Χρηματιστήριο, αλλά επειδή τον εξαπάτησε ο εντολοδόχος στον οποίο είχε εμπιστευθεί το χαρτοφυλάκιό του.
Σε κάποιες περιπτώσεις συγγενής στην Ελλάδα πούλησε το σπίτι ομογενούς με πληρεξούσιο, κατόπιν εντολής του ομογενούς, τα χρήματα όμως δεν τα έβαλε στην τράπεζα, όπως του είχε ορίσει ο ομογενής, αλλά τα επένδυσε στο χρηματιστήριο με την πεποίθηση ότι θα τα αυξήσει, για να βρεθεί μετά από λίγους μήνες στην δυσάρεστη θέση να διαπιστώσει ότι τα χρήματα όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά μειώθηκαν σημαντικά.
Με μία παρόμοια υπόθεση ασχολήθηκε ο Άρειος Πάγος, επί της οποίας εξέδωσε την υπ’αριθ. 1992/2007 απόφασή του. Στην υπόθεση αυτή κάποιος (εντολοδόχος) που, χωρίς να είναι χρηματιστής, ησχολείτο με επενδύσεις στο χρηματιστήριο, έλαβε το ποσό των 34 εκατομμυρίων δρχ. από κάποιο γνωστό του πρόσωπο, (εντολέα), για να το επενδύσει σε μετοχές και άλλα χρηματιστηριακά προϊόντα με την ελπίδα ενός μεγάλου ποσοστού κέρδους, δεδομένου ότι ο εντολοδόχος είχε επιτύχει και με άλλους επενδυτές πολύ καλές αποδόσεις.
Ο εντολοδόχος είχε υπογράψει έγγραφο σύμφωνα με το οποίο είχε την υποχρέωση να επιστρέψει τα χρήματα στον εντολέα, στον οποίο ανήκε το ποσό, όποτε εκείνος θα το χρειαζόταν. Όταν μετά από ένα περίπου έτος ο εντολέας ζήτησε από τον εντολοδόχο να του επιστρέψει τα χρήματά του, μαζί με τα κέρδη, που στο μεταξύ είχαν ανεβάσει το ποσό σε 45 εκατομμήρια δρχ., ο εντολοδόχος δεν του επέστρεψε παρά μόνο δύο εκατομμύρια δρχ.
Παρά το γεγονός ότι υπεγράφη ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ τους, δυνάμει του οποίου, ο εντολοδόχος έπρεπε να επιστρέψει το ποσό σε συγκεκριμένη ημερομηνία, εντούτοις δεν το έπραξε.
Ο εντολέας προσέφυγε στα δικαστήρια, αξιώνοντας από τον εντολοδόχο ως αποζημίωση για αδικοπραξία, δηλ. για υπεξαίρεση, το ποσό των 45 εκατομμυρίων δρχ. Τα δικαστήρια δικαίωσαν τον κύριο των χρημάτων – εντολέα και ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αναίρεση που ο εντολοδόχος υπέβαλε στο ανώτατο δικαστήριο της Ελλάδος.
Ο Άρειος Πάγος συγκεκριμένα έκρινε ότι ο εντολοδόχος – διαχειριστής των χρημάτων ενσωμάτωσε τα χρήματα του εντολέα του, στην δική του περιουσία και έτσι, μετά την πάροδο του ορισθέντος χρόνου αποδόσεως χωρίς να τα αποδώσει στον δικαιούχο, διέπραξε υπεξαίρεση.
. Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,
Master of Laws.
e-mail: bm-bioxoi@otenet.gr