Wednesday, December 26, 2018

Πράξεις Νομής Που Κερδίζουν Την Κυριότητα Ακινήτου

Πράξεις Νομής Που Κερδίζουν Την Κυριότητα Ακινήτου Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 2018. Στο ελληνικό δίκαιο προβλέπεται ο θεσμός της χρησικτησίας, σύμφωνα με τον οποίο με πολύ απλά λόγια κάποιος μπορεί να αποκτήσει κυριότητα ακινήτου χωρίς συμβόλαιο σε συμβολαιογράφο και ενδεχομένως χωρίς να καταβάλει τίμημα. Σε ειδικώτερες μορφές εφαρμογής των διατάξεων για την χρησικτησία, κάποιος μπορεί να αποκτήσει την κυριότητα ακινήτου παρά το ότι κάτι στο συμβόλαιο που έκανε για να το αγοράσει δεν ήταν νόμιμο, ή κάποια νομική προϋπόθεση έλλειπε, ή αυτός που του το πούλησε δεν είχε κυριότητα κλπ. Επί παραδείγματι, ο παππούς ενός ομογενούς που ζει στο Μόντρεαλ του Καναδά είχε αγοράσει στην Ευρωστίνα Κορινθίας το 1938 ένα αγροτεμάχιο δέκα στρεμμάτων. Το συμβόλαιο αγοράς έγινε σε συμβολαιογράφο με όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις. Ωστόσο, αυτός που πούλησε το αγροτεμάχιο στον παππού ήταν μόλις 17 ετών, χωρίς αυτό να καταγραφεί στο συμβόλαιο. Η αγορά του ακινήτου είναι άκυρη, διότι ο πωλητής ήταν ανήλικος και δεν είχε εξουσία να πουλάει ακίνητά του. Ωστόσο, ο παππούς κράτησε το αγροτεμάχιο στην νομή του με την πεποίθηση ότι ήταν δικό του μέχρι το 1988 που απεβίωσε. Πριν πεθάνει είχε κάνει διαθήκη και το άφηνε στον εγγονό του που ζει στον Καναδά. Όταν ο εγγονός κάνει αποδοχή κληρονομίας θα γραφτεί στο συμβόλαιο ότι ο παππούς του ήταν κύριος ενός αγροτεμαχίου δέκα στρεμμάτων στην Ευρωστίνα, εν πάση περιπτώσει με χρησικτησία, αφού το είχε στη νομή του επί πενήντα χρόνια, δηλαδή για πάνω από είκοσι έτη. Σε πολλές δίκες που γίνονται στα ελληνικά δικαστήρια οι αντίδικοι ερίζουν μεταξύ τους για την κυριότητα ενός ακινήτου, διατεινόμενοι ότι ο καθένας τους έχει το ίδιο ακίνητο δικό του με χρησικτησία, επικαλούμενοι πράξεις νομής. Σύμφωνα με την υπ΄αριθ. 26/2015 απόφαση του Αρείου Πάγου, άσκηση της νομής επί ακινήτου που οδηγεί στην κτήση της κυριότητας αυτού με χρησικτησία αποτελούν οι υλικές και εμφανείς πάνω σ' αυτό πράξεις που προσιδιάζουν στη φύση και τον προορισμό του και κατά την αντικειμενική συναλλακτική αντίληψη είναι δηλωτικές εξουσιάσεως αυτού, κατά τρόπο διαρκή και σταθερό, με διάνοια κυρίου. Τέτοιες πράξεις είναι και η εποπτεία, η επίβλεψη, η επίσκεψη, η καλλιέργεια, η παραχώρηση σε τρίτον με ή χωρίς αντάλλαγμα, η φύλαξη, η οριοθέτηση και η καταμέτρηση των διαστάσεών του, η περιτοίχιση και η ανοικοδόμηση. Οι πράξεις νομής που έχει κάνει σ’ ένα ακίνητο κάποιος που διεκδικεί την κυριότητά του πρέπει να είναι τουλάχιστον αρκετές και όχι μόνο μία. Δηλαδή οι πράξεις νομής πρέπει να έχουν διάρκεια, να γίνονται σταθερά και σε τακτά χρονικά διαστήματα και να αποτελούν ένα σύνολο ενεργειών επί μία τουλάχιστον εικοσαετία, που να φανερώνουν ότι ο μεν νομέας αυτού το έχει αντιμετωπίσει επί πολλά έτη ως δικό του, οι δε τρίτοι δεν τον έχουν αμφισβητήσει ως κύριο με σοβαρές πράξεις προσβολής της νομής του. Ο Άρειος Πάγος στην ανωτέρω απόφασή του έκρινε ότι μόνη η σύνταξη τοπογραφικών διαγραμμάτων και η χρήση τους στις διάφορες υπηρεσίες (πολεοδομία, δασική υπηρεσία) δεν αποτελεί πράξη νομής, ως περιοριζομένη σε εντολή προς τον συντάκτη μηχανικό για επίσκεψη και περιγραφή του ακινήτου. Αν όμως η πράξη αυτή συνδυάζεται και με άλλες πράξεις, τότε προσμετράται στις πράξεις νομής που μπορεί να οδηγήσουν σε κτήση κυριότητας με χρησικτησία. Είπε δηλαδή το ανώτατο δικαστήριο ότι το να έχει κάνει κάποιος τοπογραφικό ενός ακινήτου και να το έχει χρησιμοποιήσει σε κάποιες δημόσιες υπηρεσίες, από μόνο του δεν αρκεί για να αποδειχθεί χρησικτησία του ακινήτου, εάν αυτές οι ενέργειές του δεν συνδυάζονται με ένα σύνολο περισσοτέρων πράξεων επί του ιδίου ακινήτου, όπως να το επισκέπτεται και να το ελέγχει σε τακτά χρονικά διαστήματα, να το περιφράσσει, να απαγορεύει την είσοδο σε τρίτους, να το φυτεύει και να το καλλιεργεί, ή ακόμη περισσότερο να το ανοικοδομεί, να το νοικιάζει σε άλλους με έγγραφο μισθώσεως, να το δηλώνει στο Ε9 της εφορίας κ.α. . *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Saturday, December 8, 2018

Own Or Claim Property In Greece? Urgently Check With Land Registry

Own Or Claim Property In Greece? Urgently Check With Land Registry By Christos ILIOPOULOS* 14 November 2018 Like most western, free – economy countries in the world, which recognize and protect private property, Greece keeps records and deeds of all real estate transactions in the local land registry where each immovable property is located. The basic, age – old land registry is called Hypothykophylakeeo. The modern land registry is called Ktimatologio. During the last 20 years, the Ktimatologio is being organized in more and more areas and when in proper operation, it replaces the Hypothykophylakeeo. All property owners are called, little by little and town by town, to declare the deeds, titles and other legal documents they possess, proving ownership of real estate property, to the newly established Ktimatologio office in their area. Apart from the owners who live in Greece, many property owners live abroad and do not have immediate access to information on how they declare their properties to the Ktimatologio land registry. Failure to declare their properties on time will eventually mean that they lose them. The Greek state becomes owner of the properties which have been identified by the Ktimatologio but no one has appeared as owner for them. If you do not declare your property to the Ktimatologio on time, you lose it for good and you only obtain the right to claim compensation by the state equivalent to the value of your property which you lost. Since no one wants to be in the position to have to merely claim compensation for his lost property, every real estate owner and every person who is heir to an estate in Greece, as well as those who claim properties from neighbors, relatives or trespassers, must immediately find a way to learn whether the time limits to declare their property to the Ktimatologio have started or not, or whether these time limits have lapsed and what can be done now, in the way of a belated filing, objection or appeal with regards to who is the owner of a specific plot, land, apartment or house in Greece. To learn about Ktimatologio, you must know the area, spot, village or town in Greece, where you own property. Then, you can enter the site ktimatolgio.gr and find out whether in your area of interest a Ktimatologio office has started its temporary or even permanent operation, or whether the Ktimatologio process has not even started yet. To declare your property, you must have (or find through your lawyer in Greece), simple copies of the deed of your property, proof of its registration to the old land registry, and in many cases topographic plans (survey maps) and building permits. In order to file, you will have to sign an authorization to your legal representative in Greece, who will draft and file the necessary forms on your behalf. The extended time limits to file your deeds are 7 or 14 years after the start of the initial period of filings. This means that in the vast majority of areas in Greece the deadline has not been missed, yet, and property owners who have not yet filed their rights have not lost their properties. But there are about 111 areas where the Ktimatologio time limit is about to expire and in the next few months thousands of properties will pass from negligent or misinformed private owners to the Greek state. If you do not want to be among those who will lose their property rights for good, you urgently need to contact an attorney in Greece for advice on how you declare your property to the new modern land registry called Ktimatologio. There is no blanket deadline for every area of Greece. Each town or prefecture has its own time limits. That is why there is no specific date by which the Ktimatologio filings must be done and each owner who lives outside of Greece must contact a trusted advisor in Greece with details of his property at hand. . *Christos ILIOPOULOS, attorney at the Supreme Court of Greece , LL.M. www.greekadvocate.eu e-mail: bm-bioxoi@otenet.gr

Δεν υπηρετούν στον στρατό μοναχοί Αγίου Όρους και Ιεροσολύμων

Δεν υπηρετούν στον στρατό μοναχοί Αγίου Όρους και Ιεροσολύμων Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Οι περισσότεροι άρρενες ομογενείς, γεννηθέντες εκτός Ελλάδος από έστω και έναν Έλληνα γονέα, ή με Έλληνα παππού ή Ελληνίδα γιαγιά, είναι συχνά επιφυλακτικοί στο να εγγραφούν σε Δημοτολόγιο Δήμου στην Ελλάδα και να αποκτήσουν ελληνικό και συνεπώς και ευρωπαϊκό διαβατήριο, διότι πιστεύουν ότι μπορεί να κληθούν να υπηρετήσουν στον ελληνικό στρατό. Τις περισσότερες φορές οι φόβοι τους είναι αβάσιμοι, διότι εφόσον έχουν γεννηθεί εκτός Ελλάδος και διαμένουν στο εξωτερικό χωρίς να έχουν διαμείνει στην Ελλάδα για διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών, θεωρούνται κάτοικοι εξωτερικού και όταν πάρουν την ελληνική ιθαγένεια και ελληνικό διαβατήριο θα τύχουν απαλλαγής από τον στρατό. Η απαλλαγή αυτή θα ισχύει όσο διάστημα παραμένουν κάτοικοι εξωτερικού, δηλαδή δεν διαμείνουν στην Ελλάδα πάνω από έξι μήνες το ίδιο ημερολογιακό έτος. Μετά την συμπλήρωσε του 45ου έτους της ηλικίας τους η υποχρέωσή τους για στρατιωτική θητεία παύει. Αυτό σημαίνει ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των ομογενών δεν κινδυνεύουν να υπηρετήσουν την στρατιωτική θητεία τους στην Ελλάδα, εάν αποκτήσουν ελληνικό διαβατήριο αφού σε όλη τους την ζωή έχουν ζήσει εκτός Ελλάδος, ή εν πάση περιπτώσει, έχουν ζήσει εκτός Ελλάδος μετά την συμπλήρωση του 11ου έτους της ηλικίας τους, για όσους έχουν ζήσει και στην Ελλάδα σε μικρότερη ηλικία. Αξίζει όμως να σημειωθεί και μία εξαιρετική περίπτωση απαλλαγής από την θητεία, εκείνων που ενώ έχουν ελληνικό διαβατήριο και είναι εγγεγραμμένοι σε Μητρώο Αρρένων σε Δήμο στην Ελλάδα, είναι μοναχοί ή δόκιμοι μοναχοί, που μονάζουν σε Μονή του Αγίου Όρους ή στη Μονή του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων. Ο νόμος περί στρατολογίας στην Ελλάδα (Ν. 3421/2005) ορίζει στο άρθρο 13 τις περιπτώσεις απαλλαγής από την θητεία, στις οποίες περιλαμβάνονται και όσοι είναι μοναχοί ή και δόκιμοι μοναχοί σε Μονή στον Άγιον Όρος, όπως ήταν αρχικώς ο νόμος, ή και στην Μονή του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, όπως προστέθηκε αργότερα στον νόμο. Ο μοναχός που έχει την ελληνική ιθαγένεια και έτυχε απαλλαγής από την στρατιωτική θητεία στην Ελλάδα θα συνεχίσει μέχρι το 45ο έτος της ηλικίας του να παραμένει νομίμως εκτός στρατεύματος εφόσον εξακολουθεί να είναι μοναχός σε μία εκ των ανωτέρω αναφερομένων Μονών. Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ελέγχουν υπηρεσιακώς εάν κάποιος μοναχός που έλαβε απαλλαγή εξακολουθεί να παραμένει μοναχός, διότι εάν η ιδιότητά του αυτή, που του είχε χαρίσει την απαλλαγή, παύσει πριν συμπληρώσει το 45ο έτος της ηλικίας του, τότε ενεργοποιείται εκ νέου η υποχρέωσή του να υπηρετήσει την θητεία του. Βεβαίως, μετά το 33ο έτος κάθε υπόχρεος δικαιούται υπό προϋποθέσεις να εξαγοράσει την στρατιωτική του θητεία, εφόσον υπηρετήσει ελάχιστο χρονικό διάστημα 20 ημερών. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Σωστή Περιγραφή Ακινήτου Σε Δικαστήριο

Σωστή Περιγραφή Ακινήτου Σε Δικαστήριο Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Α Οι δίκες για διεκδίκηση ακινήτου ή με αφορμή γενικώς κτηματικές διαφορές είναι από τις πλέον συνηθισμένες στα δικαστήρια της Ελλάδας, τόσο στην Αθήνα και στα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα, όσο και στις επαρχιακές περιοχές. Τα νομικά επιχειρήματα μεταξύ των διαδίκων είναι πολλά και βασίζονται στους ισχυρισμούς των εμπλεκομένων αναφορικώς με το ποιός έχει την κυριότητα, τη νομή και άλλα δικαιώματα επί συγκεκριμένου ακινήτου ή ακινήτων. Αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία για την σωστή προβολή των ισχυρισμών κάποιου εν σχέσει προς την διεκδίκηση ενός ακινήτου είναι η σωστή περιγραφή του, δηλαδή η ακριβής αναφορά στα έγγραφα, που κατατίθενται στο Δικαστήριο, της επιφανείας και των ορίων του, αλλά και της θέσεώς του στον χώρο και σε συσχετισμό με γειτονικά ακίνητα. Όταν το διεκδικούμενο ακίνητο περιγράφεται με τον ίδιο σαφή και λεπτομερή τρόπο και με τα ίδια στοιχεία σε διαφορετικά επίσημα έγγραφα και σε διαφορετικές δημόσιες υπηρεσίες, αυξάνεται η πιθανότητα να ευοδωθούν οι αξιώσεις εκείνου που το έχει δηλώσει με αυτόν τον ακριβή και σταθερό τρόπο. Το ακίνητο κατ’ αρχάς περιγράφεται σε συμβόλαια, παλαιά προικοσύμφωνα, αγοραπωλητήρια συμβόλαια, δωρεές, γονικές παροχές, διανομές ακινήτων και αποδοχές κληρονομίας. Τα συμβόλαια αυτά μεταγράφονται στο υποθηκοφυλακείο ή στο κτηματολογικό γραφείο, δηλώνονται στον Δήμο, στην Πολεοδομία, ενώ καταχωρούνται και στο Ε9 της εφορίας. Τα ακίνητα επίσης περιγράφονται σε αγωγές, άλλα δικόγραφα και εξώδικα. Εφόσον η περιγραφή του ιδίου ακινήτου σε όλες τις ανωτέρω αρχές και υπηρεσίες είναι ταυτόσημη, ή με όσο το δυνατόν μικρότερες μεταβολές, εκείνος που το διεκδικεί έχει περισσότερες πιθανότητες να το κερδίσει. Στην υπ’ αριθ. 224/2017 απόφασή του το Γ’ Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε υπόθεση διεκδίκησης ακινήτου στην Ρόδο. Ο ενάγων, εκείνος δηλαδή που προσέφυγε στο δικαστήριο για να αποδείξει ότι είναι δικό του, υποστήριξε ότι κληρονόμησε το ακίνητο επιφανείας 5.510 τετραγωνικών μέτρων από τον πατέρα του που απεβίωσε το 2001 και του οποίου την κληρονομία (περιλαμβανομένου του επιδίκου ακινήτου) απεδέχθη με αποδοχή κληρονομίας το 2002. Ο πατέρας του είχε το ακίνητο και ασκούσε πράξεις νομής επ’ αυτού από το 1943, όταν απεβίωσε ο πατέρας του, ο οποίος το είχε με προικοσύμφωνο από το 1921. Η αντίδικός του υποστήριξε ότι το ίδιο ακίνητο ήταν δικό της και προσκόμισε συμβόλαιο δωρεάς και σχετικά έγγραφα, που περιέγραφαν το ακίνητο ως επιφανείας 6.841 τ.μ. Ωστόσο, η περιγραφή του ακινήτου που διεκδικούσε η εναγομένη δεν ταυτιζόταν με το ακίνητο όπως αυτό φαινόταν στο Κτηματολόγιο και σε άλλες υπηρεσίες. Το Πρωτοδικείο που έκρινε την υπόθεση απεφάσισε ότι ο ενάγων είχε δίκιο. Το ίδιο και το Εφετείο. Ο Άρειος Πάγος στον οποίο έφθασε η υπόθεση έκρινε ότι το Εφετείο είχε ορθώς εκτιμήσει την υπόθεση και επαρκώς αιτιολογήσει την απόφασή του υπέρ του ενάγοντος, όταν διέγνωσε ότι: «Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, το εν λόγω δωρηθέν στην πρώτη εναγομένη ακίνητο, δεν ταυτίζεται με το επίδικο, αφού υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ αυτού και του επιδίκου και ως προς τα όρια και ως προς το εμβαδόν του. Η κρίση αυτή του Δικαστηρίου ενισχύεται και από την ... έκθεση πραγματογνωμοσύνης του πραγματογνώμονα …, ο οποίος καλούμενος να αποφανθεί εάν και σε ποιους τίτλους περιέχεται το επίδικο, συμπεραίνει ότι το γεωτεμάχιο που εμφανίζεται στο τοπογραφικό διάγραμμα της υπ’αριθ. .../2002 συμβ/φικής πράξης αποδοχής κληρονομιάς (τίτλου του ενάγοντος) είναι προσδιορισμένο στο Εθνικό Κτηματολόγιο με κωδικό ΚΑΕΚ ..., δηλαδή αυτόν που έλαβε το επίδικο ακίνητο, κατόπιν σχετικής δηλώσεως του ενάγοντος. Όσον αφορά δε στο γεωτεμάχιο που εμφανίζεται στο τοπογραφικό διάγραμμα του υπ’αριθ. .../2000 συμβολαίου δωρεάς (τίτλου της πρώτης εναγομένης), αυτό δεν έχει κωδικό στο Εθνικό Κτηματολόγιο, ενώ στη θέση του είναι καταγεγραμμένοι έξι κωδικοί ΚΑΕΚ με ισάριθμους διαφορετικούς ιδιοκτήτες». Κρίνοντας συνεπώς ο Άρειος Πάγος ότι η απόφαση του Εφετείου Δωδεκανήσου ήταν αιτιολογημένη, απέρριψε την αναίρεση και δικαίωσε τον ενάγοντα ως προς το ότι το επίδικο ακίνητο είναι δικό του. Η κρίση των δικαστηρίων, πέραν των λοιπών νομικών ισχυρισμών και στοιχείων, βασίσθηκε σε μεγάλο βαθμό στο ότι ο ενάγων είχε συμβόλαια και λοιπά έγγραφα στα οποία το εν λόγω ακίνητο περιγραφόταν με ορθό, ακριβή και σταθερό τρόπο, που ήταν σύμφωνος και με την περιγραφή του ιδίου ακινήτου σε δημόσια αρχεία, όπως το Κτηματολόγιο. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Saturday, July 21, 2018

Πότε παραγράφεται το δικαίωμα για ακύρωση διαθήκης

Πότε παραγράφεται το δικαίωμα για ακύρωση διαθήκης Του Χρήστου Ηλιόπουλου* 18 Ιουλίου 2018 Η ύπαρξη διαθήκης και το αν αυτή είναι ισχυρή ή όχι αποτελεί αιτία δικαστικών διενέξεων, συχνά μεγάλης εντάσεως και διάρκειας. Εάν μάλιστα υπάρχουν περισσότερες από μία διαθήκες του ιδίου προσώπου, τότε μπορεί να υπάρξει περαιτέρω αμφισβήτηση των νομικών σχέσεων του διαθέτη – κληρονομουμένου και των κληρονόμων του και καθένας που έχει έννομο συμφέρον υιοθετεί τη νομική άποψη που τον συμφέρει και αυτήν υποστηρίζει στο δικαστήριο. Ο βασικός κανόνας εάν υπάρχουν περισσότερες από μία διαθήκες, είναι ότι σε περίπτωση συγκρούσεως των διατάξεων των διαθηκών, υπερισχύει η μεταγενέστερη, δηλαδή η πιο πρόσφατη χρονικώς. Εάν όμως οι διατάξεις τους δεν συγκρούονται μεταξύ τους, όλες οι διαθήκες μπορούν να ισχύσουν κανονικά χωρίς η μία να επηρεάζει το κύρος της άλλης. Αυτό που πρέπει να γνωρίζει ο μέσος πολίτης που δεν είναι δικηγόρος είναι ότι σε μερικές περιπτώσεις η προθεσμία για την προσβολή διαθήκης είναι δύο χρόνια από τον χρόνο δημοσίευσής της. Μετά την πάροδο της διετίας, η διαθήκη δεν μπορεί να ακυρωθεί. Σε άλλες όμως περιπτώσεις, η διαθήκη μπορεί να προσβληθεί ως πλαστή ή να υποστηριχθεί ότι ο διαθέτης δεν καταλάβαινε τι έγραφε λόγω ασθενείας, χωρίς χρονικό περιορισμό, δηλαδή ακόμα και μετά την πάροδο των δύο ετών από την δημοσίευσή της. Η διαθήκη μπορεί να προσβληθεί για να ακυρωθεί εντός αποκλειστικής προθεσμίας δύο ετών από την δημοσίευσή της στις περιπτώσεις της πλάνης, απάτης και απειλής, δηλαδή όταν υπάρχει ισχυρισμός από εκείνον που θέλει να ακυρώσει την διαθήκη ότι αυτή συνετάγη εκ πλάνης, απάτης ή απειλής. Με τον όρο πλάνη, εννοούμε πλάνη του διαθέτη περί τα πράγματα, π.χ. εάν δεν γνώριζε την ύπαρξη ή τον θάνατο κάποιου προσώπου που κατονομάζει ή αποσιωπά στην διαθήκη του κ.α. Απάτη μπορεί να είναι η παράσταση ψευδών γεγονότων προς τον διαθέτη ως δήθεν αληθών, που έχουν τόσο μεγάλη σημασία, ώστε να επηρεασθεί και να συντάξει διαθήκη με συγκεκριμένο περιεχόμενο και τιμώμενους, ενώ εάν γνώριζε την αλήθεια δεν θα το έπραττε. Ωστόσο, απλές υποκριτικές εκδηλώσεις αφοσίωσης και αγάπης προς τον διαθέτη από τρίτο πρόσωπο με σκοπό να το περιλάβει ο διαθέτης στην διαθήκη του, συνήθως δεν θεωρούνται απάτη και άρα δεν στοιχειοθετούν λόγο ακυρώσεως της διαθήκης λόγω απάτης. Απειλή είναι η διαμόρφωση του περιεχομένου της διαθήκης του διαθέτη όχι με την αληθινή του βούληση, αλλά διά της βίας, πραγματικής ή ψυχολογικής, που τρίτοι μπορεί να ασκήσουν επί του διαθέτη με σκοπό να τον υποχρεώσουν να συντάξει διαθήκη με περιεχόμενοι που δεν επιθυμεί, αλλά εξαναγκάζεται να γράψει. Ακυρώσιμη διαθήκη μόνο εντός δύο ετών από την δημοσίευσή της μπορεί να υπάρχει και όταν έχει παραλειφθεί μεριδούχος, δηλ. κάποιος συγγενής που λαμβάνει οπωσδήποτε μερίδιο έστω κι αν δεν αναφέρεται στην διαθήκη, αλλά και όταν ο γάμος του διαθέτη ήταν άκυρος ή λύθηκε όσο ζούσε ή είχε βάσιμο λόγο διαζυγίου και είχε ασκήσει σχετική αγωγή. Η παραγραφή στα δύο χρόνια για ακύρωση διαθήκης που ισχύει στις ανωτέρω περιπτώσεις, δεν ισχύει σε άλλες περιπτώσεις, στις οποίες η αγωγή για ακύρωση διαθήκης μπορεί να ασκηθεί και μετά την πάροδο των δύο ετών. Αυτές οι περιπτώσεις είναι όταν αμφισβητείται η γνησιότητα της γραφής και της υπογραφής του διαθέτη στην διαθήκη (δηλ. ότι η διαθήκη είναι πλαστή) και όταν υπάρχει ισχυρισμός ότι ο διαθέτης δεν είχε δικαιοπρακτική ικανότητα, λόγω π.χ. ασθένειας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η προσβολή της διαθήκης μπορεί να γίνει και μετά την πάροδο των δύο ετών από την δημοσίευσή της. . *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Wednesday, July 4, 2018

Zero or low inheritance tax for the immediate family in Greece

Zero or low inheritance tax for the immediate family in Greece By Christos ILIOPOULOS* 2 July 2018 Taxes have gone up for the average Greek the last decade, due to the economic and social crisis. Inheritance taxes, however, have dropped significantly since 2010, mainly for the immediate family of the deceased. The first category of heirs who enjoy a significant tax – free amount includes spouses, partners in civil union contracts, children, grandchildren, as well as the parents of the deceased. The tax rate for the first category heirs is zero for the first 150,000 euros worth of inherited assets. In other words, for the first 150,000 euros, the heir does not pay inheritance tax at all. This applies to each heir independently, meaning that if the deceased left three children and a spouse, each of them will inherit 150,000 euros worth of estate share without paying inheritance tax at all. That is, provided the heir completes the settlement of the estate within the time limits prescribed by law, which are six months if the heirs and the deceased reside in Greece and twelve months if the heir resides outside of Greece or the deceased passed abroad. It is noteworthy that the spouse who is married to the deceased a minimum of five years prior to the passing, enjoys a much larger 400,000 euros inheritance tax – free amount. The same applies for the underage children of the deceased, meaning the children who were below 18 years old at the time of the passing of their parent. If the heirs do not file the inheritance tax declaration to the tax office within the time limits prescribed by law (six or twelve months from the passing or from the probation of the Will), each heir will have to pay a penalty for belated filing. The first few months the fine is low, and it is estimated on the amount of inheritance tax to be paid. If there is no inheritance tax to be paid, because the share of the heir is below the tax – free threshold, the penalty usually is a flat 104 – euro fine for each heir. Those who want to find out their rights on properties in Greece, which belonged to parents or grandparents, uncles or other relatives, must also know that for the heirs of those who have passed before 1995, there is no obligation to pay any inheritance tax at all, irrespective of the value of the estate. That way, the heirs can transfer t their ownership real estate property which belonged to a relative, without paying any inheritance tax at all. . . *Christos ILIOPOULOS, attorney at the Supreme Court of Greece , LL.M. www.greekadvocate.eu e-mail: bm-bioxoi@otenet.gr

Saturday, June 16, 2018

Όταν ο ενοικιαστής συστηματικά δεν πληρώνει ενοίκιο

Όταν ο ενοικιαστής συστηματικά δεν πληρώνει ενοίκιο Του Χρήστου Ηλιόπουλου* 12 Ιουνίου 2018 Πολλοί ομογενείς κάτοικοι εξωτερικού έχουν ακίνητα στην Ελλάδα, διαμερίσματα ή καταστήματα, τα οποία νοικιάζουν για να έχουν ένα εισόδημα για τα έξοδά τους όταν έρχονται στην Πατρίδα ή για να ενισχύουν το εισόδημά τους στο εξωτερικό. Αρκετοί διατηρούν αυτή την περιουσία στην Ελλάδα μόνο και μόνο για να κρατήσουν τους δεσμούς τους με την Πατρίδα και να έχουν τα παιδιά τους ένα στοιχείο σύνδεσης με την χώρα καταγωγής των γονέων τους. Αρκετοί ιδιοκτήτες ακινήτων που τα νοικιάζουν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της μη καταβολής ενοικίων από τους ενοικιαστές. Το πρόβλημα αυτό έχει ενταθεί εδώ και μερικά χρόνια εξ αιτίας της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στην χώρα. Αποτέλεσμα της μεγάλης μείωσης των εισοδημάτων είναι ότι πολλοί ενοικιαστές δεν μπορούν ή βρίσκουν δικαιολογία για να αποφύγουν να καταβάλουν το ενοίκιο εμπροθέσμως ή και καθόλου. Το ερώτημα που γεννάται είναι τι μπορεί να κάνει ο ιδιοκτήτης που διαπιστώνει ότι δεν εισπράττει το ενοίκιο που έχει συμφωνηθεί, όταν μάλιστα από την άλλη πλευρά έχει την εφορία να τον υποχρεώνει να δηλώσει όλο το ενοίκιο και να φορολογηθεί γι’ αυτό, ακόμα και αν δεν το έχει εισπράξει; Κατ’ αρχάς οι κινήσεις που μπορεί να κάνει ο ιδιοκτήτης – εκμισθωτής είναι α) να ασκήσει δικαστικά μέσα κατά του κακοπληρωτή ενοικιαστή και β) να εκχωρήσει τα μη εισπραχθέντα μισθώματα στο κράτος, ώστε το Ελληνικό Δημόσιο πλέον να μπορεί να κυνηγήσει τον ενοικιαστή που δεν πληρώνει. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ενώ στο παρελθόν το κράτος ήταν πολύ αργό και «αμελές» στην επιδίωξη είσπραξης ενοικίων που του είχαν εκχωρηθεί, σήμερα είναι πολύ πιο επιθετικό με αποτέλεσμα ο ενοικιαστής που δεν πληρώνει να γνωρίζει ότι υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να υποστεί αναγκαστική εκτέλεση από ένα πολύ πιο διεκδικητικό δημόσιο. Ως προς την δικαστική διεκδίκηση, ο ιδιοκτήτης εκτός από την αγωγή για απόδοση του μισθίου και των οφειλομένων μισθωμάτων, που πάντα μπορούσε και σήμερα ακόμα μπορεί να ασκήσει, έχει την πρόσθετη δυνατότητα της έκδοσης με σύντομη διαδικασία δύο τριών μηνών της διαταγής απόδοσης του μισθίου και πληρωμής των οφειλομένων μισθωμάτων. Η διαταγή δεν προϋποθέτει κανονική δίκη, με μάρτυρες και χρονοβόρες διαδικασίες. Είναι μία αίτηση που κάνει στο αρμόδιο δικαστήριο ο ιδιοκτήτης, με την οποία καταθέτει μόνο αυτός το μισθωτήριο και τα άλλα έγγραφα που αποδεικνύουν την μίσθωση και το ύψος του μηνιαίου μισθώματος και ο δικαστής εκδίδει την διαταγή να αποδοθεί το μίσθιο στον ιδιοκτήτη του, αλλά και ο ενοικιαστής να υποχρεωθεί να καταβάλει τα οφειλόμενα μισθώματα. Αν ο ενοικιαστής δεν συμμορφωθεί, ο ιδιοκτήτης μπορεί να προχωρήσει σε κατάσχεση περιουσίας του, ακόμα και του υπολοίπου τραπεζικών λογαριασμών του. Η δεύτερη κίνηση είναι να αποφύγει την καταβολή φόρου για τα μη εισπραχθέντα ενοίκια, χάνοντας όμως και το αντίστοιχο εισόδημα. Για να το πετύχει αυτό, πρέπει να υποβάλει στην εφορία αίτηση εκχώρησης μισθωμάτων στο Δημόσιο, πριν την υποβολή της ετήσιας φορολογικής δήλωσής του. Για να γίνει δεκτή η αίτηση και να αποφύγει την καταβολή φόρου εισοδήματος για ενοίκια που ποτέ δεν εισέπραξε την προηγούμενη χρονιά, πρέπει να έχει ασκήσει αγωγή κατά του κακοπληρωτή ενοικιαστή ή να έχει εκδώσει εναντίον του την διαταγή αποδόσεως μισθίου και μισθωμάτων. Εφόσον γίνει δεκτή η αίτηση εκχώρησης από την εφορία, θα υποβάλει ακολούθως την ετήσια φορολογική δήλωσή του με το ανείσπρακτο ενοίκιο να μπαίνει ως ποσό σε συγκεκριμένο κωδικό, ώστε να μην φορολογηθεί γι’ αυτό. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Monday, June 4, 2018

Επιμέλεια ανηλίκων στον πατέρα, μετά το διαζύγιο των γονέων

Επιμέλεια ανηλίκων στον πατέρα, μετά το διαζύγιο των γονέων Του Χρήστου Ηλιόπουλου* 28 Μαϊου 2018 Στην εποχή μας ο αριθμός των διαζυγίων και των συζύγων που ζουν εν διαστάσει έχει αυξηθεί σημαντικά. Αντιστοίχως έχουν αυξηθεί και οι υποθέσεις στις οποίες τα δικαστήρια καλούνται να αποφασίσουν με ποιόν από τους δύο γονείς θα μείνουν τα παιδιά, εφόσον οι δύο πρώην σύζυγοι δεν αποφασίζουν με κοινή συναίνεσή τους ποιός θα έχει την επιμέλεια του ή των ανηλίκων τέκνων τους. Η απόφαση που συνήθως λαμβάνουν τα δικαστήρια είναι να δίνουν την επιμέλεια στην μητέρα. Αυτό συμβαίνει συχνότερα, όσο μικρότερη είναι η ηλικία του παιδιού, διότι θεωρείται - αν και όχι χωρίς κάποιες αμφισβητήσεις - ότι όσο πιο μικρό είναι το παιδί, τόσο πιο πολύ έχει την ανάγκη της μητέρας του για την ανατροφή και την ανάπτυξή του. Ωστόσο, με το κίνημα των διαζευγμένων πατεράδων στον δυτικό κόσμο να αναπτύσσει έντονη πλέον δραστηριότητα, αλλά και με την διαπίστωση ότι και ο σύγχρονος πατέρας είναι σήμερα σε αρκετές περιπτώσεις ικανός και κατάλληλος να προσφέρει φροντίδα, προσοχή και αγάπη στα ανήλικα παιδιά του, σε συνδυασμό με την ακόμη μεγαλύτερη είσοδο των γυναικών στον στίβο της χρονοβόρου καριέρας και της έντονης επαγγελματικής απασχολήσεως, αλλά και με την υιοθέτηση από τις γυναίκες συχνά περισσοτέρων “ανδρικών” συμπεριφορών, τα δικαστήρια αρχίζουν δειλά δειλά να αποφασίζουν σε μερικές όλο και αυξανόμενες σε αριθμό περιπτώσεις να αναθέσουν την επιμέλεια του ανηλίκου στον πατέρα, εφόσον αυτό το επιβάλλει το συμφέρον του παιδιού. Στον πνεύμα αυτό, στην υπ’ αριθ. 1064/2018 απόφασή του το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, σε διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων, έκρινε δύο αντίθετες αιτήσεις των δύο πρώην συζύγων, έκαστος των οποίων ζητούσε να έχει αυτός την επιμέλεια των δύο ανηλίκων τέκνων τους. Οι διάδικοι είχαν τελέσει γάμο τον Δεκέμβριο του 2008, κατά την διάρκεια του οποίου απέκτησαν δύο τέκνα. Ακολούθως συνέβησαν διάφορα περιστατικά και οι σύζυγοι αποφάσισαν να χωρίσουν. Τον Μάρτιο του 2015 υπέγραψαν ιδιωτικό συμφωνητικό με το οποίο όρισαν τα ανήλικα παιδιά να διαμένουν με την μητέρα τους. Από τα αποδεικτικά στοιχεία πιθανολογήθηκε ότι η μητέρα ησχολείτο προσωπικά και συστηματικά με την ανατροφή, επίβλεψη και μόρφωση των ανηλίκων παιδιών της και ότι τα περιέβαλε με αγάπη και στοργή, αλλά και ότι ενδιαφερόταν για την ηθική και πνευματική ανάπτυξή τους. Επίσης, ότι παρακολουθούσε επιµελώς την πρόοδο τους στο σχολείο τους και επεδείκνυε µητρική στοργή που έχουν ανάγκη τα ανήλικα. Βεβαίως, η μητέρα δημιούργησε δεσμό με άλλον άνδρα, διαζευγμένο με ανήλικη κόρη οκτώ ετών και επρόκειτο να συζήσει με τα δύο ανήλικα παιδιά της, εφόσον της ανετίθετο η επιμέλεια αυτών, μαζί με τον άνδρα αυτόν και την ανήλικη κόρη του. Το Δικαστήριο από την προσωπική επικοινωνία με τα δύο ανήλικα παιδιά διαπίστωσε ότι αυτά περνούσαν καλά τόσο με την μαμά, όσο και με τον μπαμπά τους, αλλά ότι το αγόρι ήταν προσκολλημένο με τον πατέρα του και ότι είχε αναπτυχθεί μεταξύ τους ιδιαίτερος ψυχικός δεσμός. Η ανήλικη θυγατέρα φαίνεται ότι ήταν πιο κοντά με την μητέρα της. Αλλά και η θυγατέρα είπε ότι νιώθει καλά και με τους δύο γονείς και ότι θα ήθελε να µένει και στους δύο, τον µισό καιρό µε τον έναν και τον µισό καιρό µε τον άλλο, εναλλάξ, ένα µήνα µε τον ένα και ένα µε τον άλλο, µε τον αδελφό της τσακώνονται, παίζουν, τα ξαναβρίσκουν, ενώ ο ανήλικος υιός, κατά την προσωπική επικοινωνία µε αυτόν, δήλωσε ότι επιθυµεί να ζει µε τον πατέρα του γιατί µε τη µαµά που θα µετακοµίσει πιο µακριά θα αλλάξει σχολείο, όπου δεν ξέρει κανένα, ενώ του µπαµπά είναι πιο κοντά στο σχολείο, όπου έχει πολλούς φίλους, ότι θέλει να είναι µε αυτόν κλπ. Το Δικαστήριο συνεχίζει στην απόφασή του: «Έτσι τα ανήλικα σε περίπτωση που θα ζήσουν µε την µητέρα τους, θα πρέπει να συµβιώσουν µε τον πατριό τους, πράγµα που µπορεί να διαταράξει τον ψυχισµό του ανήλικου ... και να έχει ως αποτέλεσµα, λόγω της ιδιοσυστασίας του χαρακτήρα του, µεταγενέστερες δυσµενείς εκδηλώσεις. Ο αιτών [πατέρας] έχει σοβαρή οικονοµική επιφάνεια, ασχολείται σε µια µεγάλη εταιρεία και έχει τη δυνατότητα να αφιερώσει ικανοποιητικό χρόνο στα παιδιά... Επί πλέον, η αλλαγή κατοικίας των ανηλίκων, η κατ' ανάγκη συµβίωση στο µητρικό σπίτι µε τον πατριό και την αµφιθαλή, µεγαλύτερη, αδελφή τους δηλαδή πρόσωπα ξένα προς το περιβάλλον στο οποίο µέχρι τώρα ζουν θα καταπονήσει και θα επιβαρύνει ψυχολογικά τον ανήλικο ........ Ενόψει των ανωτέρω και µε γνώµονα το αληθινό συµφέρον των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, το Δικαστήριο κρίνει, ότι παρά το ότι η καθ' ης [μητέρα] δεν παραµέλησε τα καθήκοντά της έναντι αυτών, η άσκηση της επιµέλειας των ανηλίκων, πρέπει να ανατεθεί προσωρινά στον αιτούντα πατέρα τους». Το Δικαστήριο συνεπώς ανέθεσε προσωρινά την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων στον πατέρα τους. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Wednesday, April 25, 2018

Legalizing property before selling it in Greece

Legalizing property before selling it in Greece By Christos ILIOPOULOS* 16 April 2018 No transaction regarding real estate property can take place in Greece, unless a civil engineer issues a certificate that the property does not have illegal constructions or parts. This means that, apart from the several other documents required for the transaction to be executed and the deed to be registered at the local land registry, for which it is usually the attorney of the involved parties who ensures the legality of the real estate transfer, the property must also be inspected by a civil engineer. The engineer’s work is to make sure and officially certify that either the plot or land does not have any building on it, or the house, apartment or store does not have any irregularities with regards to building regulations. In Greece a large number of constructions, houses, buildings and apartments, have been built with minor or significant breaches of the building legislation. Those which have been built until 28 July 2011 can be legalized under certain conditions, the most significant of which is to pay a (usually affordable) fine. Those built after that date cannot be legalized and must be demolished. But the most serious consequence for any illegal construction built after 28 July 2011, or one built before that date but not legalized, is that it cannot be sold, gifted or transferred in any other way. This means that it is losing its market value. The motive, therefore, to legalize any construction in Greece stems from the wish to sell or transfer the said property. Such sale or transfer cannot take place, unless the property is proven legal or legalized. Houses built before 1955 do not need any legalization. The recent law updating the legalization process provides for the case where an entirely or partially illegal construction is owned by more than one owners and what happens if not all of them agree to follow the legalization process. When more than one people or legal entities own the same property, each of them is a joint owner of the property with a percentage share (ab indivisio ownership). They may be siblings or relatives, who inherited property, or anyone who ended up having a share on a property with one or more people. What happens if some of the co-owners of the property, which needs to be legalized, do not agree to file for legalization? The updated law for the legalization (Law 4495/2017) in article 98 states that in the case where more than one person own the same property, which needs legalization, even one of them, irrespective of his/her percentage, can file for legalization, without the need of consent or approval by the other co-owners. In that case, the fine for the entire property will have to be paid by the co-owner who files for legalization. However, this co-owner retains the right to claim the amount he/she paid on behalf of the other co-owners, from them. This updated law clarifies what happens in case more than one co-owners of the same property (house, apartment) do not agree to file for legalization, leaving the common property outside the market, since it cannot be sold or transferred without being legalized. It must be noted that properties lying at the seaside immediately touching the water (where it is illegal and unconstitutional to own any private property), properties within forest land, commonly used areas, archaeological sites and where streams/creeks exist or existed, can’t be legalized. Stricter rules for legalization of properties within environmentally protected areas (such as NATURA etc.) have now been imposed. . *Christos ILIOPOULOS, attorney at the Supreme Court of Greece , LL.M. www.greekadvocate.eu e-mail: bm-bioxoi@otenet.gr

Saturday, April 7, 2018

Άδεια Παραμονής Στην Ελλάδα Για Σύντροφο Έλληνα

Άδεια Παραμονής Στην Ελλάδα Για Σύντροφο Έλληνα Του Χρήστου Ηλιόπουλου* 2 Απριλίου 2018 Οι Έλληνες πολίτες, όσοι δηλαδή είναι εγγεγραμμένοι στο Δημοτολόγιο ενός Δήμου στην Ελλάδα, απολαμβάνουν τα οφέλη της ελεύθερης διακίνησης, διαμονής και εργασίας σε οιαδήποτε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), καθώς και της ελεύθερης μεταβάσεως, χωρίς βίζα, στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Τι γίνεται όμως με τους ή τις συζύγους των Ελλήνων πολιτών, που δεν είναι Έλληνες πολίτες; Επίσης, εκτός από τους συζύγους, τι γίνεται με όσους μη Έλληνες πολίτες έχουν υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης μαζί τους; Ο/Η σύζυγος του Έλληνα πολίτη απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα που έχει και ο σύζυγός του/της, που είναι Έλληνας. Ο σύζυγος μπορεί να διαμείνει στην Ελλάδα ή σε άλλη χώρα της Ε.Ε. και να εργάζεται, ασκώντας όλα τα δικαιώματα που χρειάζονται για να ζήσει στην Ελλάδα ή στην άλλη χώρα της Ε.Ε., εκτός από το να ψηφίζει στις εθνικές – βουλευτικές εκλογές. Εκτός, όμως, από τον/την σύζυγο, που δεν είναι Έλληνας – Ελληνίδα, υπάρχει και ο σύντροφος, εκείνος δηλαδή που έχει υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης με τον Έλληνα ή την Ελληνίδα. Ο σύντροφος έχει τα ίδια δικαιώματα παραμονής και εργασίας στην Ελλάδα και σε κάθε άλλη χώρα της Ε.Ε. Ο νόμος στην Ελλάδα ορίζει ότι επιτρέπεται η είσοδος και η διαμονή στην Ελλάδα υπηκόων τρίτων χωρών, συντρόφων πολίτη της Ε.Ε. ή Έλληνα, με τον οποίο διατηρούν σταθερή σχέση προσηκόντως αποδεδειγμένη και τον συνοδεύουν κατά την είσοδό του στη χώρα ή εισέρχονται στην Ελλάδα, προκειμένου να τον επισκευθούν ή να συνενωθούν με αυτόν. Σκεφθείτε μερικά παραδείγματα, που δεν καλύπτουν βεβαίως όλες τις περιπτώσεις. Έλληνας είναι παντρεμένος με Καναδή. Ελληνίδα είναι παντρεμένη με Αμερικανό (ΗΠΑ). Ελληνίδα είναι παντρεμένη με Αυστραλό. Γάλλος, που μένει στην Ελλάδα, είναι παντρεμένος με Κινέζα. Γερμανίδα που μένει στην Ελλάδα είναι παντρεμένη με Αυστραλό. Ισπανίδα που μένει στην Ελλάδα είναι παντρεμένη με Αμερικανό. Το ίδιο και όσοι έχουν υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης με όλους τους παραπάνω, Έλληνες πολίτες ή πολίτες άλλων χωρών της Ε.Ε. Όλοι οι ανωτέρω, που είναι πολίτες τρίτων χωρών, εκτός Ε.Ε. μπορούν να διαμείνουν στην Ελλάδα ή σε άλλη χώρα της Ε.Ε. Για να πάρουν άδεια διαμονής στην Ελλάδα απαιτείται να: 1. Έχουν διαβατήριο ή άλλο ταξειδιωτικό έγγραφο σε ισχύ. 2. Αποδεικνύουν την σταθερή διαμονή του πολίτη της Ένωσης στην Ελλάδα (εάν ο σύντροφός τους δεν είναι Έλληνας, αλλά πολίτης άλλης χώρας – μέλους της Ε.Ε. που διαμένει στην Ελλάδα). 3. Διατηρούν κοινή κατοικία με τον πολίτη της Ένωσης ή τον Έλληνα. 4. Αποδεικνύουν εγγράφως την σταθερή σχέση τους με τον πολίτη της Ένωσης ή τον Έλληνα. 5. Διαθέτουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας. Ως τεκμήρια της σταθερότητας της σχέσης λογίζονται: Η καταχωρημένη συμβίωση (σύμφωνο συμβίωσης) ή η ύπαρξη κοινού ή υιοθετημένου τέκνου του αιτούντος και του πολίτη της Ένωσης ή του Έλληνα. Η σταθερότητα της σχέσης μπορεί επίσης να προκύπτει από το γεγονός ότι αυτοί έχουν αναλάβει κοινές μακροπρόθεσμες νομικές, κοινωνικές ή οικονομικές δεσμεύσεις. Για την χορήγηση της αδείας διαμονής ο σύντροφος Έλληνα ή πολίτη της Ε.Ε. που διαμένει στην Ελλάδα, πρέπει να υποβάλει: Αντίγραφο διαβατηρίου με την ισχύουσα θεώρηση εισόδου, όπου απαιτείται. Βεβαίωση ασφαλιστικού φορέα για την κάλυψη των εξόδων νοσηλείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης Έγγραφα που αποδεικνύουν κοινή κατοικία (π.χ. μισθωτήριο συμβόλαιο, τίτλους κτήσεως ακινήτου, λογαριασμούς). *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Thursday, March 29, 2018

Μικρή χαλάρωση των capital controls στην Ελλάδα

Μικρή χαλάρωση των capital controls στην Ελλάδα Του Χρήστου Ηλιόπουλου* 20 Μαρτίου 2018 Από το καλοκαίρι του 2015 ισχύουν στην Ελλάδα οι κεφαλαιακοί περιορισμοί (capital controls), που περιορίζουν σημαντικά την οικονομική και συναλλακτική ελευθερία των πολιτών. Κυριότερος περιορισμός είναι εκείνος που απαγορεύει στους δικαιούχους τραπεζικών λογαριασμών να αναλάβουν από την τράπεζά τους όποιο ποσό επιθυμούν, ακόμα και το σύνολο των χρημάτων τους σε μετρητά και τους επιβάλλει μηνιαίο όριο αναλήψεων, το οποίο από 1η Μαρτίου 2018 ανήλθε στο ποσό των 2.300 ευρώ μηνιαίως. Έτερος σημαντικός περιορισμός είναι ότι ο κάτοχος τραπεζικού λογαριασμού δεν μπορεί να στείλει χρήματα από την Ελλάδα στο εξωτερικό, πέραν του ποσού των 2.000 ευρώ ανά δίμηνο. Ωστόσο, εάν κάποιος τα τελευταία δύο περίπου χρόνια έχει καταθέσει μετρητά στον τραπεζικό του λογαριασμό, αλλά και όσα καταθέτει από εδώ και στο εξής, δικαιούται να τα πάρει σε μετρητά άνευ ορίου, δηλαδή ακόμα και όλο το ποσό που έχει καταθέσει (“νέα χρήματα”) χωρίς να περιορίζεται από το όριο των 2.300 ευρώ ανά μήνα. Εξάλλου, όποιος εισάγει στην Ελλάδα χρήματα από το εξωτερικό με τραπεζικό έμβασμα από τράπεζα του εξωτερικού σε τράπεζα στην Ελλάδα, δικαιούται να στείλει όλο το ποσό πάλι στο εξωτερικό, χωρίς τον περιορισμό των 2.000 ευρώ ανά δύο μήνες. Επί παραδείγματι, εάν κάποιος φέρει στην Ελλάδα ένα εκατομμύριο ευρώ από το εξωτερικό, δικαιούται να τα επανεξάγει στο εξωτερικό χωρίς περιορισμό, επειδή κι αυτά θεωρούνται “νέα χρήματα”. Επιτρέπεται επίσης τώρα το άνοιγμα νέου λογαριασμού σε κάθε τράπεζα ανεξαρτήτως του αν αυτός που τώρα τον ανοίγει έχει κωδικό πελάτη στην τράπεζα ή όχι. Μπορεί δηλαδή καθένας κάτοικος Ελλάδος να ανοίξει νέο λογαριασμό χωρίς περιορισμού, όπως μπορούν να προστίθενται και ονόματα συνδικαιούχων σε υφιστάμενους λογαριασμούς. Επιτρέπεται ακόμα και η πρόωρη, μερική ή πλήρης, λήξη των προθεσμιακών καταθέσεων. Για τους κατοίκους Ελλάδος, επιτρέπεται η μεταφορά χαρτονομισμάτων σε ευρώ ή και σε ξένο νόμισμα έως του ποσού των ευρώ δύο χιλιάδων τριακοσίων (2.300) ή του ισόποσου σε ξένο νόμισμα ανά φυσικό πρόσωπο και ανά ταξίδι στο εξωτερικό. Από τον περιορισμό των 2.300 ευρώ εξαιρούνται οι μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού, που μπορούν να βγάλουν όσα μετρητά θέλουν εκτός Ελλάδος, εφόσον βεβαίως ποσά πάνω από 10.000 ευρώ τα δηλώνουν στο τελωνείο καί μπορούν να δικαιολογήσουν την προέλευση μεγαλυτέρων ποσών που παίρνουν μαζί τους κατά το ταξείδι τους εκτός Ελλάδος. Τέλος, συνταξιούχοι κάτοικοι εξωτερικού που λαμβάνουν σύνταξη από ασφαλιστικό ταμείο της Ελλάδος δικαιούνται να λαμβάνουν την σύνταξή τους στο εξωτερικό, στην χώρα όπου διαμένουν, εφόσον την λάμβαναν έως 28-6-2015 ή άρχισαν να την λαμβάνουν μετά τις 22-7-16. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Friday, March 9, 2018

Planning ahead for the Greek citizenship

Planning ahead for the Greek citizenship By Christos ILIOPOULOS* 6 March 2018 You are of Greek origin and you are thinking of pursuing, at some point in time, the Greek citizenship. You know that you base your claim on one or more ancestors, like one parent, or both parents, or one grandparent, or more grandparents, or even on a great grandparent. You are also aware of name differences which have resulted from the long adventure of your ancestor, starting from Greece and ending up in another country, the USA, Canada, Australia, Argentina, South Africa and so on. You know or you suspect that your mother was born in Greece as Chryssanthi, but she was married in Australia as Chryssa. And when she gave birth to you, her name is registered in your birth certificate as Christine. Your grandfather may have been born in Greece as Georgios Stasinopoulos, but when he was married in the USA, or in his naturalization certificate his name was recorded as George (which is OK, no problem with Georgios) Stacy. Stories like that are numerous in the files of the Greek Consulates, the Greek administration and in lawyers’ offices in Greece, working on citizenship cases. Before you apply for your Greek citizenship, you must know that at some point during the application process, you will have to prove that Chryssanthi, who was your mother’s name when born in Greece, Chryssa, which is her name when she married in Australia, and Christine, which is her name in your birth certificate, all belong to the same person. You will have to prove that Georgios Stasinopoulos, born in Greece, and George Stacy, married in the USA, was or is the same person. Proving facts like these is not always easy. In fact, in most cases it may be the single most important problem in the pursuit of the Greek citizenship. In many cases, the application can’t make progress and the effort essentially is doomed, if we can’t prove that Ioannis Kostopoulos and John Kostas was the same person, despite having a perfect line of marriage and birth certificates. The Greek administration and the Consulates require stringent conditions in order to issue the much wanted Certificate of Identification or Pistopiitiko Taftoprossipias, which clears the path towards citizenship. The Consulates in similar cases, require that the applicant has photo identification documents with both versions of the name of the same person. For instance, the Consulate wants to see documents which have a photo attached to them (old or present passports, identification cards, drivers’ licenses etc.) which state all versions of the name. They want the present applicant to have a photo id document of the ancestor with the name Ioannis Kostopoulos, as it was the official name in Greece (old Greek passport, or army document, always with a photo). And at the same time, to have another photo id document, which states the other version of the name of the same person, which is John Kostas, in a US passport, or driver’s license etc. It is understood that most applicants can’t find photo id documents with both versions of the name. They may have a photo id of the ancestor with his name in the country where the ancestor arrived and lived the rest of his life, (naturalization certificate, passport, driver’s license) but it is much more difficult and rare to have similar photo id documents from Greece, with the name as it was in Greek. This article aims at alerting would – be applicants for the Greek citizenship to better prepare now for the application process and essentially take advantage of the present time conditions in securing evidence and documents which may not be available later. The ancestor may be in life today, which allows us to get valuable information and possibly documents from him/her or from sources he may be in a position to point to, while a few years down the road the ancestor may no longer be with us, and finding a photo id of him may be more difficult or even impossible. So, everyone thinking of filing for the Greek citizenship based on a Greek parent, grandparent, or even great grandparent, apart from securing the most important documents, which are the ancestor’s birth certificate from Greece and all marriage and birth certificates from that time until the birth of the applicant, must also have in mind that in many cases the names of the ancestor and his issue are stated in different versions from one certificate to the other. In most cases Georgios and George, Ioannis and John and Vassilios and Basil do not need identification certificates, because an experienced and knowledgeable translator can harmonize the names in the translations which are filed for registration with the Greek administration. But more different versions of the name of the same person may call for the identification certificate in order the applicant to succeed in obtaining the Greek passport. And in those cases, securing the right documents and information from our ancestor today may make the difference tomorrow. . *Christos ILIOPOULOS, attorney at the Supreme Court of Greece , LL.M. www.greekadvocate.eu e-mail: bm-bioxoi@otenet.gr

Sunday, March 4, 2018

Τα Βασικά Έγγραφα για Κληρονομιά στην Ελλάδα

Τα Βασικά Έγγραφα για Κληρονομιά στην Ελλάδα Του Χρήστου Ηλιόπουλου* 24 Φεβρουαρίου 2018 Κληρονόμοι που ζουν εκτός Ελλάδος έχουν συχνά την ανάγκη να ρυθμίσουν κληρονομικές τους υποθέσεις στην Ελλάδα, επειδή ένας συγγενής τους απεβίωσε, στο εξωτερικό ή στην Ελλάδα και άφησε περιουσία στην Πατρίδα. Σε πολλές περιπτώσεις, ο θανών ζούσε στην Αυστραλία, στις ΗΠΑ, τον Καναδά ή σε κάποια άλλη χώρα του κόσμου, αλλά είχε ακίνητα, ή τραπεζικούς λογαριασμούς και άλλα περιουσιακά στοιχεία (θυρίδα στην τράπεζα, αυτοκίνητο, κινητά αξίας όπως κοσμήματα, πίνακες κ.α.) στην Ελλάδα. Ο δικηγόρος που θα αναλάβει να ολοκληρώσει όλες τις διαδικασίες στην Ελλάδα για την διακρίβωση των περιουσιακών στοιχείων και την απόδοσή τους στον ή στους κληρονόμους, θα χρειασθεί πρωτίστως την ληξιαρχική πράξη θανάτου και αν αυτή είναι από χώρα που δεν έχει την Αποστίλλη, πρέπει να την λάβει είτε ως αντίγραφο της ληξιαρχικής πράξης που έχει συνταχθεί στο Προξενείο, είτε ως επικυρωμένο αντίγραφο της πράξεως που εκδόθηκε από τις αρχές της χώρας του εξωτερικού, επικυρωμένο από το Προξενείο. Η πράξη αυτή θα μεταφρασθεί επισήμως στην ελληνική γλώσσα (κατά προτίμηση από δικηγόρο που γνωρίζει την νομική ορολογία και τις διαδικασίες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου στην Ελλάδα και όχι από απλό μεταφραστή) και θα εγγραφεί στο Ειδικό Ληξιαρχείο στην Αθήνα, εφόσον ο θανών ή η θανούσα ήταν εγγεγραμμένοι σε Δήμο στην Ελλάδα. Ακολούθως, πρέπει να εκδοθεί το Πιστοποιητικό Εγγυτέρων Συγγενών (ή Πλησιεστέρων Συγγενών), από τον Δήμο όπου ήταν εγγεγραμμένος ο θανών στην Ελλάδα. Για την έκδοσή του πρέπει είτε στην οικογενειακή μερίδα του θανόντος στον Δήμο στην Ελλάδα να έχουν εγγραφεί οι πλησιέστεροι συγγενείς, δηλ. να ήταν γραμμένος ο γάμος του που έκανε στο εξωτερικό και η γέννηση των παιδιών του, είτε να γίνει μία υπεύθυνη δήλωση (στην Ελλάδα ή και στο εξωτερικό) δύο μαρτύρων, που θα αναφέρουν ποιοί είναι οι πλησιέστεροι συγγενείς. Ο Δήμος μπορεί να ζητήσει να εγγραφούν τώρα στο Ειδικό Ληξιαρχείο και μετά στο Δημοτολόγιο ο γάμος του θανόντος και η γέννηση των παιδιών του στο εξωτερικό, οπότε πρέπει να πάρουμε τα πιστοποιητικά αυτά από την χώρα του εξωτερικού, να επικυρωθούν από το Προξενείο και να μεταφρασθούν στην Ελλάδα (πάλι κατά προτίμηση από εξειδικευμένο νομικό μεταφραστή). Εάν ο θανών δεν ήταν επισήμως Έλλην πολίτης, διότι ήταν επί παραδείγματι Έλλην στην καταγωγή και στην εθνότητα, αλλά είχε γεννηθεί εκτός Ελληνικής Επικρατείας, π.χ. στην Κωνσταντινούπολη, στην Ρουμανία, στην Αίγυπτο ή αλλού, δεν μπορεί να εκδοθεί από τον Δήμο στην Ελλάδα πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών, αλλά θα περιορισθούμε στις δύο υπεύθυνες δηλώσεις ή ένορκες βεβαιώσεις, που θα υποβληθούν στην εφορία και στον συμβολαιογράφο και θα αποδεικνύουν ποιοί είναι οι πλησιέστεροι συγγενείς. Πολύ σημαντικό έργο είναι ο προσδιορισμός, η περιγραφή και η εκτίμηση των κληρονομιαίων στοιχείων, ειδικά των ακινήτων, αλλά και των τυχόν τραπεζικών λογαριασμών στην Ελλάδα, ώστε να δηλωθούν στην εφορία. Η προθεσμία είναι έξι μήνες από τον θάνατο ή από την δημοσίευση της διαθήκης, αλλά αν ο κληρονομούμενος απεβίωσε εκτός Ελλάδος ή ο κληρονόμος ζει εκτός Ελλάδος, η προθεσμία είναι δώδεκα μήνες. Εάν κάποιος θέλει να αποποιηθεί της κληρονομίας, είτε διότι επιθυμεί να προσαυξηθεί το μερίδιο των άλλων συγκληρονόμων, είτε διότι η κληρονομία έχει χρέη, η προθεσμία για τους κατοίκους Ελλάδος είναι τέσσερις μήνες, ενώ εάν πρόκειται για κληρονόμους κατοίκους εξωτερικού, η προθεσμία είναι δώδεκα μήνες. Μετά την πάροδο της προθεσμίας για αποποίηση, ο κληρονόμος θεωρείται ότι έχει αποδεχθεί την κληρονομία και δεν μπορεί να την αποποιηθεί. Για τις υπόλοιπες διαδικασίες όπως για το τι συμβαίνει με την διαθήκη, εφόσον υπάρχει στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, αλλά και για τον φόρο κληρονομίας θα αναφερθούμε σε επόμενο σημείωμά μας. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Saturday, January 27, 2018

Ελληνικό διαβατήριο δεν σημαίνει στρατός ούτε φόρος στην Ελλάδα

Του Χρήστου Ηλιόπουλου* 24 Ιανουαρίου 2018 Οι πολλοί Έλληνες ομογενείς που επιθυμούν να αποκτήσουν ελληνική ιθαγένεια και διαβατήριο ερωτούν συχνά εάν η απόκτηση του διαβατηρίου θα έχει συνέπειες σε διάφορα ζητήματα της προσωπικής τους καταστάσεως, δύο από το οποία είναι ο στρατός (για τους άνδρες) και η πιθανή φορολόγηση στην Ελλάδα. Ανησυχούν συνεπώς αρκετοί ομογενείς που έχουν γεννηθεί εκτός Ελλάδος από Έλληνες γονείς ή προγόνους, μήπως το ενδιαφέρον τους για την εγγραφή τους στο Δημοτολόγιο σε κάποιον ελληνικό Δήμο και η κτήση της ιθαγενείας και του διαβατηρίου της Ελλάδος, τους υποχρεώσει να εκπληρώσουν την στρατιωτική τους θητεία και μήπως βρεθούν να έχουν φορολογικές υποχρεώσεις στην Ελλάδα. Η απάντηση και για τα δύο ζητήματα είναι αρνητική. Στο δεύτερο ζήτημα, της φορολογίας στην Ελλάδα, η αρνητική απάντηση είναι ξεκάθαρη και χωρίς εξαιρέσεις ή προϋποθέσεις. Η κτήση της ελληνικής ιθαγενείας είναι εντελώς ανεξάρτητο ζήτημα από την φορολόγηση στην Ελλάδα. Εάν κάποιος ομογενής αποκτήσει επισήμως την ελληνική ιθαγένεια, ούτε θα δημιουργηθούν, ούτε θα αυξηθούν οι φορολογικές του υποχρεώσεις στην Πατρίδα. Ό,τι φόρο πλήρωνε πριν αποκτήσει το ελληνικό διαβατήριο, τον ίδιο θα πληρώνει και αφού το αποκτήσει. Εάν δεν κατέβαλε φόρο πριν, δεν θα καταβάλει φόρο και μετά το διαβατήριο. Εάν δεν είχε καν ΑΦΜ (Αριθμό Φορολογικού Μητρώου) στην Ελλάδα, δεν θα υποχρεωθεί να αποκτήσει ΑΦΜ όταν θα γίνει Έλλην πολίτης. Εν κατακλείδι, η φορολογική υποχρέωση στην Ελλάδα δεν συνδέεται με την ιθαγένεια του προσώπου. Συνδέεται με το αν το πρόσωπο έχει επαγγελματική δραστηριότητα, κέρδη, εισοδήματα ή περιουσία (ακίνητα, αυτοκίνητα, σκάφη, τραπεζικό λογαριασμό) στην Ελλάδα ή όχι. Αν έχει εισοδήματα και περιουσία στην Ελλάδα, θα πληρώνει φόρο, εάν προκύπτει κάτι τέτοιο από την φορολογική νομοθεσία, ανεξαρτήτως αν είναι Έλληνας υπήκοος, Κινέζος, Καναδός ή Αυστραλός. Εάν δεν έχει εισοδήματα ούτε περιουσία στην Ελλάδα, τότε δεν θα πληρώνει φόρους στην Ελλάδα, έστω κι αν έχει την ελληνική ιθαγένεια. Το άλλο ζήτημα, της στρατιωτικής θητείας είναι επίσης σαφές, αλλά με υποσημειώσεις. Εκείνος που γεννήθηκε εκτός Ελλάδος και απέκτησε ελληνική ιθαγένεια χωρίς ποτέ του να έχει διαμείνει στην Ελλάδα πάνω από έξι μήνες εντός του ιδίου ημερολογιακού έτους (και πάντως μετά την ηλικία περίπου των 15 ετών), υποχρεούται μεν σε θητεία, δεν θα την εκπληρώσει όμως, διότι νομίμως τυγχάνει αναβολής όσο χρόνο παραμένει κάτοικος εξωτερικού. Θα μπορεί να έρχεται στην Ελλάδα έως έξι μήνες κάθε χρόνο χωρίς να τον απασχολεί ο στρατός. Την σχετική βεβαίωση ότι είναι κάτοικος εξωτερικού δίνει το Προξενείο. Εάν όμως, πριν την ηλικία των 45 ετών, ο Έλλην υπήκοος διαμείνει έξι μήνες στην Ελλάδα, τότε χάνει την ιδιότητα του μονίμου κατοίκου εξωτερικού και υποχρεούται να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Εάν θέλει να υπηρετήσει στον στρατό, καλό είναι να το δηλώσει όσο είναι ακόμα κάτοικος εξωτερικού, διότι τότε με τις ευνοϊκές διατάξεις μπορεί να υπηρετήσει μόνο τρεις μήνες. Εννοείται ότι υπάρχουν πολλές παραλλαγές κάθε υπόθεσης και η νομοθεσία μπορεί να οδηγεί σε διαφορετικό αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Thursday, January 4, 2018

Απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου ισχύει στην Ελλάδα παρά τις αντίθετες ελληνικές αποφάσεις

Απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου ισχύει στην Ελλάδα παρά τις αντίθετες ελληνικές αποφάσεις Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Οι κανόνες του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου προσδιορίζουν τον τρόπο με τον οποίο αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από δικαστήρια μίας χώρας μπορούν να εφαρμοσθούν σε μία άλλη χώρα. Κατά το δίκαιο της Ελλάδος, δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί σε χώρα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), αλλά και αρκετές που έχουν εκδοθεί σε χώρες ακόμα και της Ε.Ε. για να εφαρμοσθούν στην Ελλάδα πρέπει να αναγνωρισθούν με απόφαση ελληνικού δικαστηρίου κατά την διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας. Για να γίνει δεκτή η αίτηση που υποβάλλεται στο ελληνικό δικαστήριο, ώστε να αναγνωρισθεί η ισχύς εντός Ελλάδος μίας αλλοδαπής δικαστικής αποφάσεως, πρέπει να αποδειχθεί ότι η αλλοδαπή απόφαση εκδόθηκε μετά από διαδικασία που διασφάλισε την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των δύο πλευρών και ειδικώς του εναγομένου, ότι η δίκη έγινε μετά από νόμιμη κλήτευση του εναγομένου, ότι το αλλοδαπό δικαστήριο είχε δικαιοδοσία κατά το ελληνικό δίκαιο, για να δικάσει την υπόθεση και ότι η απόφαση δεν προσβάλλει την ελληνική δημόσια τάξη. Στην έννοια της δημόσιας τάξης περιλαμβάνονται οι θεμελιώδεις αρχές, που κρατούν στην Ελλάδα και απηχούν τις κοινωνικές, οικονομικές, πολιτειακές, πολιτικές, θρησκευτικές, ηθικές και άλλες κοινώς παραδεδεγμένες αντιλήψεις, οι οποίες διέπουν και ρυθμίζουν κατά τρόπο πάγιο τις βιοτικές σχέσεις στον Ελλαδικό χώρο. Στην συγκεκριμένη υπόθεση στην οποία εξεδόθη η υπ’ αριθ. 549/2017 απόφαση του Εφετείου Πατρών, Έλληνας νυμφεύθηκε Ουκρανή το 2002 και εγκαταστάθηκαν στο Νομό Ηλείας. Λίγο αργότερα γεννήθηκε το παιδί τους εντός Ελλάδος. Περί το έτος 2008 η σύζυγος μαζί με το ανήλικο παιδί μετέβη στην Ουκρανία με πρόφαση ότι είχε να διεκπεραιώσει υποθέσεις της, όπου όμως και παρέμεινε μονίμως. Ο σύζυγος και πατέρας του ανηλίκου επέτυχε την έκδοση δικαστικών αποφάσεων από τα ελληνικά δικαστήρια με τις οποίες του ανατέθηκε οριστικώς και αμετακλήτως η άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου, χωρίς όμως αυτές να έχουν εφαρμοσθεί, αφού το ανήλικο βρίσκεται στην Ουκρανία με την μητέρα του. Αντιστοίχως, η μητέρα επέτυχε στην Ουκρανία την έκδοση δικαστικής απόφασης με την οποία διατάσσεται ο πατέρας να της καταβάλει μηνιαίως διατροφή για το ανήλικο τέκνο τους. Η μητέρα μάλιστα κατέθεσε αίτηση στο δικαστήριο στην Ελλάδα για να αναγνωρισθεί η ισχύς της απόφασης του αλλοδαπού (ουκρανικού) δικαστηρίου, ώστε να την εφαρμόσει στην Ελλάδα και να επιδιώξει την είσπραξη της διατροφής ακόμα και με εκτέλεση εις βάρος του υποχρέου πατρός του ανηλίκου αναφορικώς με περιουσιακά στοιχεία του στην Ελλάδα. Το ελληνικό δικαστήριο πρωτοδίκως έκανε δεκτή την αίτηση και ανεγνώρισε την ισχύ της απόφασης του ουκρανικού δικαστηρίου, παρά τις αντιρρήσεις του πατρός, που άσκησε πρόσθετη παρέμβαση. Το ίδιο συνέβη και με το Εφετείο Πατρών, που δίκασε την έφεση του πατρός, κατά της πρωτοδίκου αποφάσεως. Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και χρήζει περεταίρω νομική; ερμηνείας αλλά και σχολιασμού είναι το γεγονός ότι τα ελληνικά δικαστήρια αμφοτέρων των βαθμών (πρωτοδίκως και κατ’ έφεσιν), έκριναν ότι η αλλοδαπή δικαστική απόφαση δεν παραβιάζει την δημόσια τάξη, ούτε αντίκειται σε προγενέστερη απόφαση ελληνικών δικαστηρίων, παρά το γεγονός ότι η απόφαση του ουκρανικού δικαστηρίου διατάσσει την καταβολή από τον πατέρα διατροφής, ενώ την ίδια στιγμή στην Ελλάδα ισχύει η απόφαση ελληνικού δικαστηρίου, με αμετάκλητη μάλιστα ισχύ, ότι η επιμέλεια του τέκνου έχει ανατεθεί στον πατέρα και όχι στην μητέρα. Ενώ δηλαδή τα ελληνικά δικαστήρια έχουν αμετακλήτως αναθέσει την άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου στον πατέρα, τα ελληνικά επίσης δικαστήρια κρίνουν ότι μπορεί να ισχύσει στην Ελλάδα η απόφαση του ουκρανικού δικαστηρίου που υποχρεώνει την πατέρα να δίνει διατροφή (ενώ ο ίδιος έχει την επιμέλεια). *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr