Όταν το ακίνητό μας κινδυνεύει από καταπατητές

Πάρα πολλοί ομογενείς που διαμένουν μονίμως στο εξωτερικό διαθέτουν περιουσία στην Ελλάδα. Η περιουσία αυτή μπορεί να είναι είτε ένα μικρό σπίτι ή οικόπεδο, είτε περισσότερα ακίνητα που έχουν κληρονομήσει ή και αγοράσει. Βαθιά ριζωμένη στην σκέψη πολλών είναι η προσδοκία για επιστροφή στην Ελλάδα ή απλώς για διατήρηση της ελληνικής περιουσίας, ώστε τα παιδιά και τα εγγόνια να έχουν πάντα έναν δεσμό με την Πατρίδα, αλλά και την ευκαιρία να κάνουν τις καλοκαιρινές διακοπές τους στην ομορφότερη ίσως χώρα του κόσμου. Για να κρατήσουν τα λίγα ή τα πολλά ακίνητά τους στην Ελλάδα, οι ιδιοκτήτες τους πρέπει να παρακολουθούν την κατάστασή τους, είτε όταν έρχονται στην Ελλάδα αυτοπροσώπως, είτε μέσω συγγενών ή φίλων, τους οποίους εμπιστεύονται για την προστασία της περιουσίας τους. Εάν διαπιστωθεί ότι κάποιος ξένος, γείτοντας, συγγενής ή τρίτος, πάντως μη δικαιούχος, είτε έχει καταπατήσει το ακίνητό τους, είτε το επιβουλεύται με διάφορες ενέργειες προπαρασκευαστικές της καταπάτησης, οι ομογενείς που έχουν ακίνητα στην Ελλάδα πρέπει να απευθυνθούν σε δικηγόρο για να μάθουν με ποιόν τρόπο μπορούν να προστατεύσουν την περιουσία τους. Εάν η προσπάθεια συμβιβασμού και οι συνεννοήσεις με εκείνον που διεκδικεί το ακίνητό τους δεν αποδώσουν, η μόνη λύση είναι πλέον η προσφυγή στην δικαιοσύνη, με το κάθε φορά ενδεικνυόμενο μέσο, είτε αυτό λέγεται αγωγή, είτε ασφαλιστικά μέτρα, είτε με κάποιον άλλον τρόπο αναλόγως της φύσεως της καταπατήσεως. Στην αγωγή που κατατίθεται στο δικαστήριο και θα εκδικασθεί μετά από αρκετούς μήνες, το ακίνητο πρέπει να περιγράφεται με λεπτομερή τρόπο, ώστε να μην προκύπτει αμφιβολία για το πού ακριβώς βρίσκεται. Στις χιλιάδες των υποθέσεων που κάθε χρόνο δικάζονται για διεκδίκηση ακινήτων, τα δικαστήρια στην Ελλάδα έχουν κρίνει ότι για να είναι ορισμένη, επαρκής και πλήρης η αγωγή για την προστασία ενός ακινήτου, πρέπει να περιλαμβάνει την ακριβή περιγραφή του ακινήτου, δηλαδή, τον προσδιορισμό του κατά θέση, έκταση, ιδιότητα και όρια και μάλιστα τόσο λεπτομερώς, ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία ως προς την ταυτότητά του. Το ίδιο αποφάσισε ο Άρειος Πάγος στην υπ' αριθ. 832/2013 απόφασή του, λέγοντας ότι για να διεκδικήσει κάποιος ένα ακίνητο πρέπει στην αγωγή που θα καταθέσει στο δικαστήριο να προσδιορίζει σε ποιά θέση βρίσκεται το ακίνητο, ποιά είναι η επιφάνειά του, ποιά είναι η ιδιότητά του, δηλ. αν είναι αστικό, οικόπεδο, ή αγροτική έκταση, αγροτεμάχιο ή άλλο και ποιά είναι τα όριά του. Συνήθως, ο καλύτερος τρόπος για να περιγραφεί το διεκδικούμενο ακίνητο είναι η αναφορά στην περιγραφή που γίνετεαι στο συμβόλαιο κτήσεως και σε τοπογραφικό που αποτυπώνει το ακίνητο, περιλαμβάνον όλα τα στοιχεία που απαιτεί η πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου για την ταυτοποίηση και εξατομίκευση του επιδίκου ακινήτου. Ωστόσο, ο Άρειος Πάγος στην 832/2013 απόφασή του, όπως σταθερά μέχρι τώρα έχει αποφασίσει και στις πολλές αντίστοιχες αποφάσεις του στο παρελθόν, δεν απαίτησε η λεπτομερής περιγραφή του ακινήτου να φθάνει μέχρι την αναφορά των πλευρικών διαστάσεών του. Επομένως, δεν είναι αναγκαίο να περιγράφεται ότι το ακίνητο π.χ. προς βορράν έχει σύνορο την πλευρά ΔΕ, μήκους 28 μέτρων κλπ. Ομοίως, ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι δεν είναι αναγκαίο να αναφέρονται και τα ονόματα των ιδιοκτητών των ομόρων ακινήτων. Αυτό που πρέπει συνεπώς να κάνει κάθε ιδιοκτήτης ακινήτου, εκτός από το να το επισκέπτεται όσο πιο συχνά γίνεται και να επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις καταπάτησης, είναι να έχει πάντα στην διάθεσή του το συμβόλαιο με το οποίο απέκτησε το συγκεκριμένο ακίνητο, αλλά και ένα τοπογραφικό, ή όλη την σειρά των συμβολαίων και των τοπογραφικών, εάν υπάρχουν, ώστε να μπορεί ανά πάσα στιγμή να περιγράψει με νομικά ορθό τρόπο το ακίνητό του, στην απευκτέα περίπτωση που χρειασθεί αυτό να γίνει σε ένα δικαστήριο. Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr ktimatologiolaw@yahoo.gr