Αποκλεισμός γονέα από την διαχείριση της περιουσίας ανηλίκου τέκνου του

Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Οι γονείς διαχειρίζονται την περιουσία των παιδιών τους, όσο αυτά είναι ανήλικα, δηλαδή κάτω των 18 ετών κατά το ελληνικό δίκαιο. Το ανήλικο μπορεί να έχει περιουσία (ακίνητα, τραπεζικούς λογαριασμούς κλπ.) που του έχουν δώσει οι γονείς του, ή από δωρεές ή κληρονομιές τρίτων (συγγενών, φίλων κλπ). Επειδή τα παιδιά δεν έχουν γνώση και εμπειρία διαχείρισης ο νόμος τους στερεί την δυνατότητα να συνάπτουν συμβάσεις και άλλες διαχειριστικές πράξεις. Γι’ αυτό, η διαχείριση της περιουσίας τους γίνεται από τους γονείς, που έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να διαχειρίζονται την εν λόγω περιουσία προς το συμφέρον των παιδιών τους, στα οποία ανήκει. Κατ' εξαίρεση, όμως, κάποιος που θέλει να αφήσει περιουσία σε ανήλικο παιδί, μπορεί να επιλέξει και να ορίσει, είτε στο δωρητήριο συμβόλαιο, είτε στην διαθήκη του, ότι αποκλείει τον ή τους γονείς του ανηλίκου από την διοίκηση και διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων, που του αφήνει και ότι την διοίκηση αυτή αναθέτει σε άλλο πρόσωπο. Αν δεν ορίζει σε ποιό πρόσωπο αφήνει την διαχείριση, το πρόσωπο αυτό μπορεί να ορισθεί από το δικαστήριο. Ο γονέας μπορεί με διαθήκη να ορίσει ότι θέλει η διαχείριση της περιουσίας που αφήνει στο ανήλικο παιδί του να μην ασκείται από τον σύζυγο του (με τον οποίο μπορεί να είναι σε διάσταση ή να μην έχουν καλές σχέσεις), αλλά να την αναλάβει τρίτο πρόσωπο, στο οποίο προφανώς ο διαθέτης έχει εμπιστοσύνη. Σ' αυτήν την περίπτωση ο γονέας, του οποίου το ανήλικο παιδί κληρονομεί περιουσία, δεν θα μπορεί να την διαχειρίζεται, αλλά θα είναι υποχρεωμένος να ανεχθεί η περιουσία αυτή να διοικείται από κάποιον τρίτο, ορισθέντα από την διαθήκη ή από το δικαστήριο. Στην υπ΄αριθ. 2673/2015 απόφασή του το Εφετείο Αθηνών έκρινε υπόθεση στην οποία η σύζυγος όρισε με την διαθήκη της ότι την περιουσία που αφήνει στην ανήλικη κόρη της δεν θέλει να την διαχειρίζεται ο σύζυγός της και πατέρας της κόρης της, χωρίς όμως να ορίσει και το πρόσωπο που θα ήθελε να κάνει αυτή την διαχείριση. Παρά τον όρο αυτόν της διαθήκης, ο πατέρας της ανήλικης κληρονόμου προέβη σε διαχείριση της κληρονομιαίας περιουσίας της ανήλικης κόρης του, εισέπραξε συντάξιμες αποδοχές της λόγω θανάτου της μητέρας της, αλλά και ενοίκια από διαμέρισμα που η μητέρα είχε επίσης αφήσει στην κόρη της. Πέραν των εισπραχθέντων από τον πατέρα ποσών που ανήκαν στην ανήλικη κόρη του, ο πατέρας προέβη και σε πλημμελή διαχείριση άλλου ακινήτου, μίας μονοκατοικίας, που επίσης ήταν μέρος της κληρονομίας της κόρης του. Την μονοκατοικία αυτή ο πατέρας παρέλειψε να εκμισθώσει, με αποτέλεσμα να χαθούν ενοίκια μερικών δεκάδων χιλιάδων ευρώ για το διάστημα των ετών που η κόρη ήταν ανήλικη. Η κληρονόμος κόρη μετά την ενηλικίωσή της έμαθε για τον όρο της διαθήκης της μητρός της, δηλ. να μην την διαχειρισθεί ο πατέρας της και αξίωσε από εκείνον την επιστροφή όλων των χρηματικών ποσών που αυτός είχε λάβει, αφαιρουμένων των διδάκτρων που αυτός είχε πληρώσει για το σχολείο της. Τα δικαστήρια, τόσο σε πρώτο βαθμό, όσο και στο Εφετείο, εδέχθησαν στο μεγαλύτερο μέρος τους ισχυρισμούς της κόρης και υποχρέωσαν τον πατέρα της να της επιστρέψει ποσά που είχε λάβει, αλλά και να της καταβάλει αποζημίωση για απωλεσθέντα μισθώματα της μονοκατοικίας που αυτός είχε παραλείψει να εκμισθώσει, ώστε να λάβει η κόρη του εισόδημα από αυτά. Ο Χρήστος Ηλιόπουλος Είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Κληρονομιά με τραπεζικό λογαριασμό

Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Εάν η κληρονομιά περιλαμβάνει εκτός από άλλα περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα, αυτοκίνητα, κινητά αξίας όπως κοσμήματα, πίνακες κλπ) και τραπεζικό λογαριασμό, ο κληρονόμος πρέπει να νομιμοποιηθεί στην τράπεζα, για να λάβει πληροφορίες για το υπόλοιπο του τραπεζικού λογαριασμού και αργότερα να λάβει το σύνολο του ποσού ή το μερίδιό του, αναλόγως αν υπάρχουν και άλλοι κληρονόμοι που λαμβάνουν κι αυτοί μερίδιο. Η τράπεζα θα ζητήσει συγκεκριμένα έγγραφα για να νομιμοποιηθεί ο κληρονόμος, όπως η ταυτότητα ή το διαβατήριό του, ή πληρεξούσιο που πρέπει να έχει στείλει από το εξωτερικό προς δικηγόρο ή άλλον αντιπρόσωπό του στην Ελλάδα για αποδοχή κληρονομίας με τραπεζικό λογαριασμό, ληξιαρχική πράξη θανάτου, πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών καθώς και πιστοποιητικά περί μη δημοσιεύσεως διαθήκης, μη προσβολής κληρονομικού δικαιώματος και μη αποποιήσεως. Αν υπάρχει διαθήκη, τότε απαιτείται η διαθήκη σε επικυρωμένο αντίγραφο από το δικαστήριο στην Ελλάδα, ενώ αν η διαθήκη έχει δημοσιευθεί στο εξωτερικό, χρειάζεται να προσκομισθεί στην τράπεζα σε επικυρωμένο αντίγραφο μαζί με επίσημη μετάφραση στην ελληνική, όπως έχει καταχωρηθεί στο δικαστήριο στην Ελλάδα. Αφού τα ανωτέρω έγγραφα ελεγχθούν από τη νομική υπηρεσία της τράπεζας και εφόσον επιβεβαιωθεί ότι ο προσκομίσας αυτά είναι πράγματι κληρονόμος, σε πρώτη φάση η τράπεζα θα του γνωστοποιήσει το υπόλοιπο του τραπεζικού λογαριασμού, ώστε ο κληρονόμος να συντάξει την Δήλωση Φόρου Κληρονομίας για να δηλώσει το υπόλοιπο του τραπεζικού λογαριασμού στην εφορία στην Ελλάδα. Ακολούθως, αναλόγως του ύψους του τραπεζικού λογαριασμού, μπορεί να χρειασθεί και κληρονομητήριο. Αν το υπόλοιπο του λογαριασμού είναι σχετικά μικρό, τότε η τράπεζα δεν ζητάει κληρονομητήριο. Θα αρκεσθεί στα ανωτέρω νομιμοποιητικά έγγραφα και στην βεβαίωση από την εφορία ότι το ποσό του λογαριασμού έχει δηλωθεί ως κληρονομιά και ότι, είτε δεν προέκυψε φόρος, διότι το ποσό είναι κάτω του αφορολογήτου ορίου, είτε ότι ο φόρος που προέκυψε έχει εξοφληθεί από τον κληρονόμο. Αν το υπόλοιπο του τραπεζικού λογαριασμού είναι πάνω από 15,.000 – 20.000 ευρώ (αναλόγως την τράπεζα), τότε θα ζητηθεί εκτός των ανωτέρω δικαιολογητικών και κληρονομητήριο, που είναι δικαστική απόφαση (διάταξη), που εδώ και δύο περίπου χρόνια εκδίδεται πλέον από το Ειρηνοδικείο και όχι από το Πρωτοδικείο, από το οποίο εκδιδόταν προηγουμένως. Το δικαστήριο θα μελετήσει το δικόγραφο και τα επισυναπτόμενα έγγραφα και εφόσον δεχθεί την αίτηση, θα εκδώσει διάταξη ότι ο συγκεκριμένος αιτών είναι πράγματι κληρονόμος και το ποσοστό επί της κληρονομίας που δικαιούται να λάβει. Αφού εκδοθεί και το πιστοποιητικό ότι το κληρονομητήριο δεν έχει ανακληθεί, η τράπεζα θα πρέπει να δεχθεί να καταβάλει τελικώς στον κληρονόμο το μερίδιό του από το υπόλοιπο του τραπεζικού λογαριασμού που ανήκει στην κληρονομία. Αν το μερίδιο ληφθεί από πληρεξούσιο στην Ελλάδα του κληρονόμου που ζει στο εξωτερικό, λόγω των ισχυόντων τραπεζικών περιορισμών (capital controls), το ποσό μπορεί να μην επιτρέπεται να σταλεί ολόκληρο στον δικαιούχο κληρονόμο στο εξωτερικό, οπότε θα παραμείνει σε λογαριασμό στην Ελλάδα και θα αποδοθεί στον κληρονόμο με κάποιον άλλον νόμιμο τρόπο, ή μετά την λήξη των τραπεζικών περιορισμών, που ελπίζεται ότι θα αρθούν εντός του 2016. Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Έγκυρη δωρεά διαμερισμάτων ηλικιωμένης προς μη συγγενή της

Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Όταν αποβιώσει κάποιο πρόσωπο μεγάλης ηλικίας, που έπασχε από Αλτσχάιμερ και είχε δωρίσει δύο διαμερίσματα σε κάποιον μη συγγενή, οι κληρονόμοι μπορεί να επιχειρήσουν να ακυρώσουν την δωρεά, λόγω ελλείψεως χρήσεως του λογικού, αλλά και λόγω ενδεχομένων πιέσεων που μπορεί το ηλικιωμένο πρόσωπο να είχε δεχθεί για να προβεί στην δωρεά προς κάποιον που δεν είναι συγγενής. Ο νόμος στην Ελλάδα ορίζει ότι όταν κάποιος δεν έχει συνείδηση των πράξεών του, λόγω σωματικής νόσου, πυρετού, μέθης κλπ., ή λόγω ψυχικής ή διανοητικής διαταραχής, το συμβόλαιο που υπέγραψε κατά τον χρόνο που είχε τις άνω διαταραχές είναι άκυρο και δεν επιφέρει νομικά αποτελέσματα. Το ίδιο άκυρη είναι κάθε μεταβίβαση ακινήτου που έγινε εξαιτίας απειλής και πίεσης, προς το πρόσωπο που κάνει την μεταβίβαση, το οποίο δεν θέλει στην πραγματικότητα να προβεί στην δωρεά των ακινήτων του, αλλά υπόκειται σε απειλή αναφορικώς με επικείμενο κίνδυνο ζωής, σωματικής ακεραιότητος, ελευθερίας, τιμής ή περιουσίας του ιδίου ή προσώπων που συνδέονται μαζί του στενώς. Στην υπ' αριθ. 1599/2014 απόφασή του ο Άρειος Πάγος εξέτασε υπόθεση, στην οποία μία χήρα χωρίς παιδιά, σε ηλικία 88 ετών δώρισε δύο διαμερίσματά της στα Ιωάννινα στην κοπέλα που την φρόντιζε χωρίς να είναι συγγενής της. Όταν τρία χρόνια αργότερα, το 2006, η γυναίκα απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών, τα ανήψια της, ως κληρονόμοι, ζήτησαν με αγωγή στο δικαστήριο την ακύρωση της δωρεάς πρώτον επειδή, κατά την γνώμη τους, η κληρονομουμένη όταν έκανε την δωρεά δεν είχε πλήρη συνείδηση των πράξεών της λόγω γεροντικής άνοιας και δεύτερον, επειδή υπέστη πιέσεις από την γυναίκα που την φρόντιζε για να της κάνει την μεταβίβαση των δύο διαμερισμάτων. Η κοπέλα προς την οποία έκανε την δωρεά την βοηθούσε καθημερινώς στις ανάγκες της, της έδινε τα φάρμακά της, την πήγαινε στους γιατρούς και της παρείχε φροντίδα σε κάθε ανάγκη της στην μεγάλη ηλικία που βρισκόταν, χωρίς σύζυγο και παιδιά, ενώ τα ανήψια της ζούσαν μακρυά και δεν την επισκέπτονταν, ούτε την φρόντιζαν ιδιαιτέρως. Η ηλικιωμένη πράγματι κατά τον χρόνο που υπέγραψε την δωρεά των δύο διαμερισμάτων της έπασχε από γεροντική άνοια, όχι όμως σε προχωρημένο στάδιο, όπως έκρινε το δικαστήριο, ούτε σε βαθμό που να επηρεάζεται η βούλησή της. Αντιθέτως, η δωρεά αποφασίσθηκε από τη δωρήτρια όχι ως αντάλλαγμα για την παροχή των υπηρεσιών της εναγομένης, αλλά αποκλειστικά από δική της πρωτοβουλία και αισθανόμενη ηθική υποχρέωση έναντι αυτής για την συνολική προσφορά της, την οποία μόνη αυτή επέδειξε, ενώ τέτοια συμπαράσταση δεν της είχαν προσφέρει τα συγγενικά της πρόσωπα. Η κληρονομουμένη είχε δώσει εν ζωή σε καθένα από τα ανήψια της δύο εκατομμύρια δρχ. και επομένως τα είχε βοηθήσει επαρκώς, ως συγγενείς της που ήταν. Το δικαστήριο έκρινε ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο συντάξεως του συμβολαίου δωρεάς, η δωρήτρια βρισκόταν σε ψυχική και διανοητική κατάσταση που της επέτρεπε να έχει επικοινωνία με το περιβάλλον, είχε συνείδηση των πράξεων της, γνωρίζοντας την ουσία και το περιεχόμενο της δικαιοπραξίας που κατάρτιζε, δηλαδή ότι με το συντασσόμενο συμβόλαιο προβαίνει σε διάθεση της περιουσίας της λόγω δωρεάς. Ομοίως απερρίφθησαν και οι ισχυρισμοί των κληρονόμων ότι η θεία τους είχε πέσει θύμα πιέσεων και απειλών για να αναγκασθεί να προβεί στην δωρεά, διότι από τις καταθέσεις των μαρτύρων αμφοτέρων των πλευρών, δεν απεδείχθησαν οι σχετικοί ισχυρισμοί. Κατά συνέπεια η αγωγή των κληρονόμων για ακύρωση της δωρεάς των δύο διαμερισμάτων απερρίφθη τόσο από το Πρωτοδικείο, όσο και από το Εφετείο, ενώ και ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι η απόφαση του Εφετείου ήταν πλήρως αιτιολογημένη και δεν είχε τα νομικά σφάλματα που οι κληρονόμοι ισχυρίσθηκαν στην αναίρεση που άσκησαν, με τελικό αποτέλεσμα η δωρεά των δύο διαμερισμάτων να κριθεί έγκυρη και ισχυρή αμετακλήτως. Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu

Νέος Νόμος Για Αυθαίρετα Στην Ελλάδα

Του Χρήστου Ηλιόπουλου* 20 Ιανουαρίου 2016 Ο νόμος για τα αυθαίρετα 4178/2013 ορίζει τον τρόπο με τον οποίο οι ιδιοκτήτες κτισμάτων, διαμερισμάτων, κατοικιών κλπ. δύνανται να τακτοποιήσουν και να «νομιμοποιήσουν» για 30 έτη τα ακίνητα ή μέρη αυτών, που θεωρούνται αυθαίρετα και συνεπώς παράνομα, εφόσον έχουν ανεγερθεί μέχρι 28-7-2011. Μπορεί δηλαδή να είναι αυθαίρετο ολόκληρο το κτίσμα, πράγμα που σημαίνει ότι ποτέ δεν εξεδόθη άδεια οικοδομής από την πολεοδομία, αλλά μπορεί και το κτίσμα να είναι κατ’ αρχάς νόμιμο, με εκδοθείσα άδεια οικοδομής, αλλά τμήμα αυτού να έχει ανεγερθεί κατά παράβαση ή υπέρβαση της αδείας. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, η αυθαιρεσία μπορεί να τακτοποιηθεί για 30 χρόνια. Την διαπίστωση της νομιμότητας ή της παρανομίας / αυθαιρεσίας μίας οικοδομής ή μέρους αυτής πραγματοποιεί ο πολιτικός μηχανικός, ο οποίος και καλείται να χορηγήσει βεβαίωση ότι το κτίσμα είναι νόμιμο. Αν το κτίσμα δεν είναι πλήρως νόμιμο, ο μηχανικός δεν μπορεί να χορηγήσει την βεβαίωση και το ακίνητο δεν μπορεί να μεταβιβασθεί, δηλαδή δεν μπορεί να πωληθεί, να δωρηθεί, να δοθεί ως γονική παροχή κλπ. Η προθεσμία για να εντάξει κάποιος κύριος ακινήτου την ιδιοκτησία του στο νόμο για τα αυθαίρετα και να επωφεληθεί από τα μικρότερα πρόστιμα, εν σχέσει με το καθεστώς που ίσχυε πριν τους νόμους 4014/2011 και 4178/2013, λήγει στις 8 Φεβρουαρίου 2016. Ωστόσο, το ελληνικό κράτος πρέπει είτε να παρατείνει την ισχύ του νόμου και μετά την ημερομηνία αυτή, ή να ψηφίσει νέο νόμο με αντίστοιχες διατάξεις. Διαφορετικά, χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων δεν θα μπορούν να μεταβιβάσουν τα ακίνητά τους και θα υποστούν συνεπώς μεγάλη οικονομική καταστροφή, διότι μεγάλο ποσοστό ακινήτων διαπιστώνεται όταν έρθει η ώρα να πωληθούν ή γενικώς να μεταβιβασθούν ότι έχουν αυθαιρεσίες. Εάν δεν παραταθεί η ισχύς του παρόντος νόμου για την τακτοποίηση αυθαιρέτων ή δεν ισχύσει νέος ανάλογος νόμος, θα επανέλθει κάποιο καθεστώς πολύ υψηλών προστίμων, ανάλογο με εκείνο που ίσχυε παλαιότερα. Αποτέλεσμα αυτού θα είναι η αδυναμία της μεγάλης πλειοψηφίας των ιδιοκτητών να πληρώσουν τα υπέρογκα πρόστιμα με συνέπεια μεγάλο μέρος ακινήτων να βγουν στην ουσία εκτός συναλλαγών και οικονομικής ζωής, με δυσμενείς συνέπειες τόσο για τους ιδιώτες (πωλητές και αγοραστές), όσο και για το κράτος, που θα απωλέσει έσοδα τόσο από τα πρόστιμα τακτοποίησης που σήμερα καταβάλλονται, όσο και από τους φόρους μεταβιβάσεως που δεν θα πληρώνονται, αφού σπίτια δεν θα μεταβιβάζονται. Επειδή συνεπώς αυτή η κατάσταση δεν θα συνέφερε κανέναν, η λογική υπαγορεύει ότι μετά την 8η Φεβρουαρίου 2016 θα πρέπει να ισχύσει κάποιο καθεστώς τακτοποίησης ακινήτων παρεμφερές με το σημερινό. Πάντως όσοι κύριοι ακινήτων σκοπεύουν να προχωρήσουν σε πώληση, δωρεά, γονική παροχή, διανομή κλπ. το επόμενο διάστημα, καλό είναι να ελέγξουν τη νομιμότητα του ακινήτου τους με το να αναθέσουν σε μηχανικό τον έλεγχο της πραγματικής καταστάσεως του κτίσματος εν σχέσει προς την άδειά του. Εφόσον διαπιστωθούν παραβάσεις, καλό είναι να τακτοποιηθούν, ώστε το ακίνητο να είναι έτοιμο να πωληθεί όταν βρεθεί ο κατάλληλος αγοραστής και να μην καθυστερήσει ή ακυρωθεί η πώληση λόγω της διαπίστωσης αδυναμίας εκδόσεως βεβαιώσεως από τον μηχανικό την τελευταία στιγμή πριν γίνουν τα συμβόλαια. Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Διεκδίκηση ακινήτου λόγω πλαστής διαθήκης

Του Χρήστου Ηλιόπουλου* 10 Ιανουαρίου 2016 Σύμφωνα με τη διαθήκη που δημοσιεύθηκε στο δικαστήριο στην Ελλάδα, η θανούσα άφησε την περιουσία της σε συγκεκριμένο πρόσωπο, που δεν είναι ο στενότερος συγγενής της. Οι στενότεροι συγγενείς είναι αυτονόητο ότι θα είχαν συμφέρον να αποδείξουν ότι η διαθήκη είναι άκυρη, ώστε να λάβουν αυτοί την κληρονομία, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι, ελλείψει πλέον διαθήκης, που θα έχει ακυρωθεί. Η διαθήκη θα μπορούσε να κριθεί άκυρη, αν αποδειχθεί ότι δεν γράφτηκε με το χέρι του διαθέτη, ή αν ο διαθέτης δεν είχε την διανοητική ικανότητα σύνταξης έγκυρης διαθήκης. Εφόσον διαπιστώσουν ότι έχουν αποδεικτικά στοιχεία για να υποστηρίξουν την ακυρότητα της διαθήκης, είτε επειδή έδειξαν την διαθήκη σε γραφολόγο κι αυτός απεφάνθη ότι είναι πλαστή, είτε επειδή βρήκαν ιατρικά στοιχεία ότι η θανούσα έπασχε από ασθένεια που την εμπόδιζε να έχει νοητική επάρκεια για σύνταξη διαθήκης, οι στενότεροι συγγενείς μπορούν να προσφύγουν στο δικαστήριο ζητώντας την ακύρωση της διαθήκης. Η εκδίκαση της υπόθεσης μέχρι την τελεσιδικία της αποφάσεως μπορεί να κρατήσει δύο, τρία ή και περισσότερα χρόνια. Μέχρι τότε, το ακίνητο της κληρονομιάς το κρατάει στην κατοχή του ο κληρονόμος εκ διαθήκης και μπορεί να το νοικιάζει ή ακόμα και να το πουλήσει. Οι στενότεροι συγγενείς έχουν λοιπόν τον κίνδυνο εάν κερδίσουν το δικαστήριο και ακυρώσουν την διαθήκη, το ακίνητο να έχει ήδη πωληθεί από τον εκ διαθήκης κληρονόμο. Σε μία τέτοια περίπτωση οι συγγενείς μπορούν να ασκήσουν ασφαλιστικά μέτρα για να πετύχουν το “πάγωμα” του ακινήτου, δηλαδή την απαγόρευση της μεταβολής της νομικής κατάστασης αυτού, μέχρι την τελεσιδικία της δίκης για την ακυρότητα της διαθήκης. Στην υπ΄αριθ. 643/1419 του 2012 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Πρωτοδικείου Ηρακλείου Κρήτης κρίθηκε αίτηση των πλησιεστέρων συγγενών για απαγόρευση μεταβολής νομικής καταστάσεως ακινήτου, που ανήκε στην θανούσα και με την διαθήκη της το αφήνει στα δύο βαφτιστήρια της και όχι στα τέσσερα ανήψια της, που είναι και οι πλησιέστεροι συγγενείς της. Οι συγγενείς έχουν ασκήσει αγωγή ακύρωσης της διαθήκης λόγω πλαστότητος, ισχυριζόμενοι ότι η διαθήκη δεν γράφτηκε με το χέρι της θανούσης, η αγωγή όμως δεν έχει ακόμα κριθεί τελεσιδίκως. Οι συγγενείς διαθέτουν και γραφολογική έκθεση γραφολόγου ότι η διαθήκη δεν είναι γνήσια. Μέχρι να κριθεί από άλλο δικαστήριο αν η διαθήκη είναι γνήσια ή πλαστή, το δικαστήριο των ασφαλιστικών μέτρων έκρινε ότι είναι υπαρκτός και επικείμενος ο κίνδυνος, όσο διαρκεί η δικαστική αντιμαχία και μάλιστα εάν αυτή δεν είναι ευνοϊκή για τους εκ διαθήκης κληρονόμους που κατέχουν το ακίνητο, να μεταβληθεί η νομική και πραγματική κατάσταση του ακινήτου. Γι’ αυτό διέταξε να τεθεί το ακίνητο υπό μεσεγγύηση, δηλαδή να διατηρηθεί υπό την κατοχή αλλά και την ευθύνη των εκ διαθήκης κληρονόμων, χωρίς όμως αυτοί να μπορούν να το πωλήσουν, ούτε να το υποθηκεύσουν, ούτε βεβαίως να το γκρεμίσουν ή άλλως να αλλάξουν την κατάστασή του, μέχρι να ολοκληρωθεί η δίκη για την εγκυρότητα ή μη της διαθήκης. Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr