Κλήτευση για Ένορκη Βεβαίωση για δίκη στην Ελλάδα

Του Χρήστου Ηλιόπουλου*

Οι ομογενείς που έχουν δίκες στην Ελλάδα πρέπει να γνωρίζουν ότι βασικό αποδεικτικό στοιχείο για να κερδίσουν ένα δικαστήριο, εκτός από τα έγγραφα, είναι οι μάρτυρες. Εάν η δίκη είναι ποινική, μπορούν στο δικαστήριο να εξετάσουν περισσοτέρους του ενός μάρτυρες, εφόσον συμβουλευθούν τον δικηγόρο τους για τον τρόπο εξετάσεώς τους, τυχόν γνωστοποιήσεις που απαιτούνται κλπ.

Όταν η δίκη είναι αστικής φύσεως, αφορά επί παραδείγματι ακίνητα, διαθήκες, μισθώματα, κληρονομιές, διεκδίκηση χρημάτων, αυτοκινητικά ατυχήματα κ.α., στο δικαστήριο εξετάζεται ένας μάρτυρας από κάθε πλευρά. Ο διάδικος πρέπει να επιλέξει να εξετάσει ενώπιον του ακροατηρίου του δικαστηρίου τον μάρτυρα που γνωρίζει καλύτερα τα γεγονότα, αλλά και εκείνον που έχει την ικανότητα να περιγράφει όσα γνωρίζει με ακρίβεια και λεπτομέρεια ενώπιον του ή των δικαστών.

Λόγω του περιορισμού του ενός μόνο μάρτυρα για κάθε πλευρά στο ακροατήριο των αστικών δικαστηρίων, ο διάδικος που έχει περισσότερους μάρτυρες που προτίθενται να καταθέσουν υπέρ της υποθέσεώς του, έχει την ευχέρεια να τους εξετάσει με ένορκη βεβαίωση ενώπιον συμβολαιογράφου ή σε ένα Ειρηνοδικείο στην Ελλάδα.

Εάν ο μάρτυράς του βρίσκεται στο εξωτερικό και δεν μπορεί να έλθει στην Ελλάδα, υπάρχει η επιλογή να εξετασθεί με Ένορκη Βεβαίωση ενώπιον του Προξένου της Ελλάδος σε κάποιο Προξενείο στο εξωτερικό.

Εάν πρόκειται να γίνει εξέταση μάρτυρα στο Προξενείο της Ελλάδος, ο αντίδικος στην Ελλάδα πρέπει να ειδοποιηθεί τουλάχιστον προ οκτώ ημερών, διαφορετικά η ένορκη βεβαίωση δεν θα ληφθεί υπόψιν από το δικαστήριο.

Εάν η ένορκη γίνεται στην Ελλάδα, σε συμβολαιογράφο ή σε Ειρηνοδικείο, η προθεσμία κοινοποιήσεως στην άλλη πλευρά είναι δύο ημέρες.

Όταν ο αντίδικος είναι κάτοικος εξωτερικού και η εξέταση λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα, έχει ανακύψει το ζήτημα εάν η κοινοποίηση στον αντίδικο πρέπει να γίνει κατά τους όρους της από 15-11-1965 Διεθνούς Συμβάσεως της Χάγης για την επίδοση και κοινοποίηση στο εξωτερικό δικαστικών και εξώδικων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις, δηλ. με πραγματική επίδοση στην γνωστή κατοικία του στο εξωτερικό, ή εάν αρκεί και η απλή επίδοση που προβλέπει το ελληνικό δίκαιο στον Εισαγγελέα του Πρωτοδικείου.

Στην υπ’ αριθ. 221/2012 απόφασή του ο Άρειος Πάγος έκρινε υπόθεση στην οποία η αντίδικος, που ήταν κάτοικος Σικάγου των ΗΠΑ, δεν έλαβε πραγματική κοινοποίηση στην κατοικία της στο Σικάγο για εξέταση μάρτυρα του αντιδίκου στην Ελλάδα, αλλά η κοινοποίηση έγινε μόνο στον Εισαγγελέα του δικαστηρίου στην Ελλάδα.

Όταν άσκησε ένδικο μέσο για να διαμαρτυρηθεί για το ότι κακώς, κατά την γνώμη της, ελήφθη υπόψιν από το δικαστήριο η ένορκη βεβαίωση, αφού δεν είχε γίνει γνωστοποίησή της στην κατοικία της στο Σικάγο, η απάντηση του δικαστηρίου ήταν ότι για ένορκη βεβαίωση δεν απαιτείται πραγματική κοινοποίηση στο εξωτερικό κατά την Διεθνή Σύμβαση της Χάγης, αλλά αρκει και η επίδοση στον Εισαγγελέα, κρίση την οποία επιβεβαίωσε και ο Άρειος Πάγος με την άνω απόφασή του.



Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι

Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,

Master of Laws.

bm-bioxoi@otenet.gr

ktimatologiolaw@yahoo.gr