Οι Έλληνες Αγάπησαν Πάλι Την Ελλάδα

Οι Έλληνες Αγάπησαν Πάλι Την Ελλάδα Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Αθήνα, 12 Μαρτίου 2020 Μέχρι το βράδυ της Παρασκευής 28 Φεβρουαρίου 2020 οι Έλληνες, τουλάχιστον της Ελλάδος και όχι τόσο οι ομογενείς που ζουν στο εξωτερικό, είχαν λίγο ή πολύ ξεχάσει την έννοια «Πατρίδα». Είχαν, σε έναν μεγάλο βαθμό και ένα σημαντικό μέρος αυτών, για αρκετά χρόνια αμελήσει να νιώσουν το συναίσθημα της αγάπης για την Ελλάδα. Η αδιαφορία πολλών προς την χώρα τους είχε φθάσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε όσοι δεν συμμετείχαν στο φαινόμενο της μαζικής αυτής «αμνησίας» περί της ενδόξου ιστορίας και της αγάπης προς την Ελλάδα, όσοι συνέχιζαν να λένε ότι νοιάζονται για την πατρίδα μας, χλευάζονταν από τους υπολοίπους ως ρατσιστές, εθνικιστές, «πατριδολάγνοι» και «αρχαιόπληκτοι», λες και η αγάπη προς την αρχαία Ελλάδα είναι ελάττωμα και όχι ευλογία. Ήρθε όμως το βράδυ εκείνης της Παρασκευής, όπου τα στίφη των αλλογενών πάσης φύσεως, από χώρες οικονομικώς και κοινωνικώς ενδεείς, καθοδηγήθηκαν από το τουρκικό καθεστώς απειλητικά εναντίον των συνόρων μας στον Έβρο και αφέθηκαν ή και διατάχθηκαν να επιτεθούν στην Ελλάδα. Την ημέρα εκείνη το ελληνικό κράτος διά της αστυνομίας, του στρατού, αλλά και των εθνοφυλάκων και του υπολοίπου κρατικού μηχανισμού, (της ασφαλείας και των μυστικών υπηρεσιών περιλαμβανομένων), είχε την ευκαιρία, για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια, να αποδείξει ότι επιτελεί σωστά τον ρόλο του ως προστάτης της Ελλάδας. Την ευκαιρία αυτή η ελληνική Πολιτεία την άδραξε και την αξιοποίησε, διότι απεδείχθη ότι όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες, που καλούνται να υπερασπισθούν στην πρώτη γραμμή την ευημερία όλων ημών, αλλά και εκείνοι που χάραξαν την άμυνα της χώρας, δηλαδή η κυβέρνηση, επιτέλεσαν σε μεγάλο βαθμό με επιτυχία το καθήκον τους, κύριο μέρος του οποίου ήταν η υπεράσπιση των συνόρων της Ελλάδας. Των συνόρων που δεν είναι μόνο ελληνικά, αλλά και ευρωπαϊκά. Αυτά τα σύνορα οι Έλληνες τα έχουμε υπερασπισθεί με αίμα, θυσίες και τεράστιο τίμημα καταστροφών, εδώ και πάνω από 2.500 χρόνια. Από την μάχη του Μαραθώνος (490 π.Χ.), την ναυμαχία της Σαλαμίνος (490 π.Χ.) και την μάχη των Θερμοπυλών (480 π.Χ.), μέχρι το 1821 και μέχρι και σήμερα οι άνθρωποι που αγαπούν να λέγονται Έλληνες, είτε ως Αθηναίοι, Σπαρτιάτες και Πλαταιείς, είτε ως Μακεδόνες, είτε ως Βυζαντινοί, είτε ως αρματωλοί και κλέφτες Κολοκοτρωναίοι, είτε ως Φαναριώτες διανοούμενοι που έφεραν των διαφωτισμό, δηλ το πολιτισμικό φως στην μεσαιωνική και σκοταδιστική έως τότε Δύση, είτε ως Έλληνες αξιωματικοί, στρατιώτες, αστυνομικοί, εθνοφύλακες, αλλά και ντόπιοι γυναίκες, άνδρες και γηραιοί εν έτει 2020, έχουν να επιδείξουν κατορθώματα σε αριθμό και σημασία που ζηλεύει όλη η πολιτισμένη ανθρωπότητα και θα έπρεπε να θυμάται και να αναγνωρίζει λίγο περισσότερο η Ευρώπη. Μία Ευρώπη, που σε μεγάλο βαθμό έχαιρε επί αιώνες ενός καθεστώτος ασφαλείας, χάρις στην αυτοθυσία και την γενναιότητα των Ελλήνων ακριτών σε όλη την διάρκεια της καταγεγραμμένης ιστορίας. Μετά λοιπόν εκείνη την σημαδιακή νύκτα της Παρασκευής 28-3-2020, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων, που μέχρι εκείνη την στιγμή είχαν ξεχάσει την αγάπη προς την Πατρίδα, αγάπησε εκ νέου την Ελλάδα. Κυριολεκτικώς εν μία νυκτί, όλα άλλαξαν. Τα ηθικό των Ελλήνων ανέβηκε. Όλοι στάθηκαν με λόγια και με πράξεις στο πλευρό εκείνων που φύλαξαν για μία ακόμη φορά Θερμοπύλες, τώρα, το 2020. Ξαφνικά το κλίμα άλλαξε και η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων ανεγνώρισε αυτό που θα έπρεπε να είχε καταλάβει ήδη από το 2015. Ότι δηλαδή η χώρα, παρά την παραδοσιακή φιλοξενία της, που επέδειξε με θυσίες επί πέντε έτη και μάλιστα εν μέσω πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης για εμάς τους ίδιους τους οικοδεσπότες, δεν μπορούσε πλέον να δεχθεί και να ταϊσει άλλες εκατοντάδες χιλιάδες παρανόμων μεταναστών και προσφύγων. Το συμφέρον της Πατρίδος επέτασσε πλέον την σθεναρή αντίσταση κατά της εισβολής. Ακόμα και η λέξη «εισβολή», μέχρι εκείνη την ημέρα δεν αναγνωριζόταν από τους περισσοτέρους ως απηχούσα την πραγματικότητα. Έλεγαν ότι όποιος μιλάει για εισβολή, είναι εθνικιστής και του λείπουν τα ανθρωπιστικά αισθήματα προς τους κατατρεγμένους του κόσμου. Κανένας δεν απαντούσε ότι οι κατατρεγμένοι του κόσμου είναι περί τα δύο δισεκατομμύρια, ενώ οι κάτοικοι της Ελλάδος είναι μόνο ένδεκα εκατομμύρια και ότι εάν δεχθούμε κι άλλους, κινδυνεύει η ίδια η υπόσταση της Ελλάδος. Ως δια μαγείας, χάρις στο λάθος του Ερντογάν να στείλει τις ορδές των φτωχών, μα και απειλητικών μεταναστών κατά της Ελλάδας, το κλίμα μετεστράφη και όλοι οι Έλληνες ενώθηκαν και κατάλαβαν ότι πρόκειται περί εισβολής’ Σ’ αυτή την επίθεση η χώρα μας δικαιούται, βάσει του διεθνούς δικαίου αλλά και βάσει της ηθικής υποχρεώσεως έναντι των ηρώων προγόνων μας και των μελλοντικών γενεών, να απαντήσει με σθένος και δυναμισμό. Όλοι οι Έλληνες κατάλαβαν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των απειλούντων να εισέλθουν διά της βίας στην Ελλάδα, δεν είναι ακριβώς πρόσφυγες και δικαιούμενοι βοηθείας, αλλά είναι κυρίως υποκινούμενοι εισβολείς, ενώ αρκετοί μάλιστα δεν επιθυμούν καν να προσαρμοσθούν στον τρόπο διαβίωσης στην Ελλάδα, στον πολιτισμό της Ευρώπης και στα φιλειρηνικά ήθη μας. Ακόμα και ο πλέον δύσπιστος πρέπει να αντελήφθη, μετά την πρόσφατη συνεχιζόμενη ως σήμερα απόπειρα εισβολής και κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδος, ότι η μάζα όσων αξιώνουν να εισέλθουν παρανόμως στην Ελλάδα, είτε είναι πράγματι κατατρεγμένοι, είτε τυχοδιώκτες, είτε οικονομικοί μετανάστες, είτε πράκτορες άλλων κρατών, χρησιμοποιούνται από το εχθρικό τουρκικό καθεστώς ως όπλο εις βάρος της Πατρίδας. Η πλειοψηφία δηλαδή έχει πλέον καταλάβει ότι η απειλή κατά της Ελλάδας δεν είναι θεωρητική και μελλοντική, αλλά άμεση και πρέπει επειγόντως να αντιμετωπισθεί με γνώμονα πρωτίστως το συμφέρον των Ελλήνων. Σε καιρό κρίσεως, το συμφέρον των Ελλήνων υπερτερεί έναντι του συμφέροντος αγνώστων αλλοδαπών από άλλα κράτη και άλλες ηπείρους, που διά της βίας επιβουλεύονται την ειρήνη και την ευημερία, την οποία με κόπους και θυσίες έχει κερδίσει η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr

Recognizing A Foreign Judgement In Greece

Recognizing A Foreign Judgement In Greece By Christos ILIOPOULOS* 24 February 2020 A decision issued by a court in any country of the world, can be implemented in Greece, provided it is officially translated in Greek and it satisfies the basic conditions of the law. A foreign judgement from a country outside the European Union (EU) must be obtained from the court, which issued it, in a certified and official form and in its most detailed version. Certificates (like divorce certificates) or short versions of the ruling or judgement may not be accepted by the court or the administration in Greece. The judgment must also have the Apostille stamp (Convention of the Hague of 5 October 1961) or, for the countries which have not adhered to this Convention, it must be certified by the Greek Consulate of that foreign country where the judgement has been issued. The translation of the foreign judgement in Greek can be done either by a translator affiliated with the Greek Consulate, or by the Translations Office of the Greek Ministry of Foreign Affairs in Athens, or by a lawyer in Greece who speaks the language of the foreign judgment. That last option is possibly the most preferable, since a lawyer in Greece can interpret the text in a way most understood by judges and jurists in Greece. The court ruling from the third country (non EU) must be filed before a Greek court, usually in Athens, for recognition and legal validation into the Greek legal order. The case will not be tried again on its merits. The Greek court will merely examine whether the foreign judgment has been issued by the proper court according to the rules of private international law. In other words, it will examine whether the foreign court had jurisdiction to try the case and issue the decision. It will also examine whether the fundamental rules of justice and due process have been observed, whether the defendant or respondent was properly served with the legal action or petition of the plaintiff / petitioner and whether both parties were allowed the chance to be represented by an attorney or legal counsel or whether they legally waived such right. The foreign court decision must also be final according to the law of the country where it was issued, meaning that the appeal time limit has passed or that an appeal was filed and a decision on the appeal was issued. The fact that no appeal or other challenge is no more available in the foreign country must be proven either by the text of the foreign judgment itself, or by a separate document, certificate or letter of the judge or the clerk of the foreign court, stating that the judgment cannot be appealed, or that the time limit for an appeal or challenge has passed or that the decision is final. The translator who will make its translation in Greek must know the Greek legal terminology and its equivalent terms in the foreign language, because the foreign court decision, order, ruling or judgment and the separate document on its finality must be interpreted in a way that can be understood by the court in Greece, which will be called to recognize the foreign decision. The legal terminology of the foreign country and that of Greece may require a translation with Greek legal terminology, which would not be known to translators who are not lawyers in Greece. Once the foreign judgement is recognized with a court decision by the Greek court, it can then be enforced in Greece, as if it was issued by a Greek court in the first place. If it is a foreign judgment related to the collection of compensation or any other type of monetary amount, it will be served by a process server to the defendant / respondent in Greece and collection will be attempted. If the foreign decision is a divorce decree, the divorce will be validated in Greece and the Greek citizen requesting the recognition of the foreign divorce will be allowed to marry for a second time or to register his/her second / subsequent marriage and the children, or will finalize the process of the Greek citizenship. . *Christos ILIOPOULOS, attorney at the Supreme Court of Greece , LL.M. www.greekadvocate.eu e-mail: bm-bioxoi@otenet.gr

Αποποίηση Κληρονομίας Από Ανήλικο Που Ζει Εκτός Ελλάδος

Αποποίηση Κληρονομίας Από Ανήλικο Που Ζει Εκτός Ελλάδος Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Αθήνα, 4 Μαρτίου 2020 Η αποποίηση κληρονομίας στην Ελλάδα επιλέγεται τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά από τους κληρονόμους, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και της αύξησης του αριθμού εκείνων, που όταν αποβιώνουν αφήνουν χρέη αντί για μία επιθυμητή κληρονομία. Στην θέση του κληρονόμου μπορεί να βρεθεί και ένας ανήλικος, είτε απ’ ευθείας, είτε μετά την αποποίηση των αρχικών (ενηλίκων) κληρονόμων. Συγκεκριμένα, μπορεί επί παραδείγματι να αποβιώσει μία γιαγιά χωρίς διαθήκη και να αφήσει τα δύο παιδιά της, ενώ ο σύζυγός της είχε προαποβιώσει. Αμφότερα τα τέκνα της αποποιούνται της κληρονομίας, διότι η μητέρα τους είχε χρέη και είτε δεν είχε ακίνητα ή άλλα περιουσιακά στοιχεία, είτε η αξία αυτών είναι μικρότερη των χρεών. Μετά την αποποίηση των δύο κληρονόμων, στην θέση τους υπεισέρχονται τα ανήλικα παιδιά τους, τα οποία ούτε αυτά πρέπει να λάβουν την κληρονομία, αφού αυτή είναι κατάχρεη. Για να αποποιηθούν τα ανήλικα πρέπει οι γονείς τους, εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, να υποβάλουν αίτηση στο δικαστήριο, ώστε να παρασχεθεί άδεια για να λάβει χώρα αποποίηση στο όνομα των ανηλίκων. Εάν ένα ανήλικο κατοικεί στο εξωτερικό μαζί με τους γονείς του, τίθεται το ερώτημα εάν για την κληρονομία που βρίσκεται στην Ελλάδα, μπορούν να υποβάλουν την αίτηση σε δικαστήριο στην Ελλάδα, ή αν πρέπει να κάνουν το δικαστήριο στην χώρα του εξωτερικού όπου κατοικούν. Η περίπτωση αναφέρεται στην υπ’ αριθ. 29/2019 απόφαση του Ειρηνοδικείου Καλλιθέας. Οι γονείς δύο ανηλίκων υπέβαλαν αίτηση στο δικαστήριο στην Ελλάδα για να επιτραπεί στους γονείς να αποποιηθούν για λογαριασμό των δύο ανηλίκων τέκνων τους, της κληρονομίας του πατρός του συζύγου, δηλαδή του παππού των ανηλίκων, που ζούσε στην Νέα Σμύρνη Αττικής και απεβίωσε αφήνοντας χρέη. Οι γονείς και τα ανήλικα κατοικούν στην Αγγλία, αλλά η κληρονομία ρυθμίζεται από το ελληνικό δίκαιο, διότι ο παππούς είχε την ελληνική ιθαγένεια, ενώ κατοικούσε και απεβίωσε στην Ελλάδα, όπου και η κληρονομία του, δηλαδή τα ακίνητά του αλλά και οι οφειλές του. Το Ειρηνοδικείο Καλλιθέας έκρινε ότι έχει κατά τόπον αρμοδιότητα και διεθνή δικαιοδοσία να δικάσει αυτή την υπόθεση, παρά το γεγονός ότι οι γονείς και τα ανήλικα κατοικούν στην Αγγλία. Ο πατέρας των ανηλίκων προέβη σε αποποίηση του μεριδίου του. Ομοίως απεποιήθη και ο αδελφός του. Το δικαστήριο στην Ελλάδα έκρινε ότι μπορεί να δικάσει την υπόθεση, εφόσον τα δύο ανήλικα, που ζουν στην Αγγλία, έχουν την ελληνική ιθαγένεια και η κληρονομία βρίσκεται στην Ελλάδα, αλλά και επειδή οι αποδείξεις για το αν η κληρονομία έχει χρέη, ποία είναι αυτά και ποία τα ακίνητα του θανόντος, μπορούν να εξευρεθούν ευκολώτερα, διότι βρίσκονται στην Ελλάδα. Η κρίση αυτή είναι αποτέλεσμα εφαρμογής τόσο του ελληνικού δικαίου, όσο και του Κανονισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2201/2003 του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2003 για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας. Στην προκείμενη υπόθεση, επειδή το δικαστήριο επείσθη από τα έγγραφα και τις λοιπές αποδείξεις, ότι ο κληρονομούμενος παππούς των ανηλίκων είχε χρέη, που ήταν πολύ μεγαλύτερα από την αξία των όποιων ακινήτων του και επειδή άλλωστε όλοι οι προηγούμενοι κληρονόμοι είχαν ήδη αποποιηθεί, έκρινε ότι είναι προς το συμφέρον των ανηλίκων να χορηγηθεί άδεια από το δικαστήριο στους γονείς τους να αποποιηθούν στον γραμματέα του δικαστηρόιυ για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων τους. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr