Saturday, May 22, 2010

Έλλην πολίτης, κατηγορούμενος σε άλλη χώρα, δεν εκδίδεται (πλην Ευρώπης)

Η βασική αρχή που ισχύει στην Ελλάδα είναι ότι οι ελληνικές αρχές δεν εκδίδουν σε άλλη χώρα Έλληνα υπήκοο, υπό την προϋπόθεση ότι ο εκζητούμενος είχε την ελληνική ιθαγένεια κατά τον χρόνο που, κατά την αποδιδόμενη κατηγορία, τέλεσε την αξιόποινη πράξη. Το άρθρο 438 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ορίζει ότι η έκδοση απαγορεύεται εν εκείνος για τον οποίο ζητείται ήταν ημεδαπός όταν τελέσθηκε η πράξη.
Εάν κάποιος ομογενής, που γεννήθηκε εκτός Ελλάδος, εγγραφεί όχι από την γέννησή του, αλλά όταν είναι πλέον ενήλικος, σε Δημοτολόγιο Δήμου στην Ελλάδα, εφόσον η κτήση της ιθαγένειας ανατρέχει στον χρόνο γεννήσεώς του, μπορεί κατ’ αρχάς να αποφύγει την έκδοση σε άλλη χώρα.
Η αρχή της απαγορεύσεως εκδόσεως Έλληνα ισχύει και στις διμερείς σχέσεις Ελλάδος και Αυστραλίας. Στο άρθρο 3 παρ. 2 της διμερούς συμβάσεως Ελλάδος – Αυστραλίας που κυρώθηκε στην Ελλάδα με το Νόμο υπ’ αριθ. 1928 της 15-2-1991 ορίζεται ότι η έκδοση μπορεί να μην επιτραπεί όταν το εκζητούμενο πρόσωπο είναι υπήκοος του Κράτους προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση.
Εάν δηλαδή η Ελλάς ζητήσει από την Αυστραλία την έκδοση προσώπου που βρίσκεται στην Αυστραλία, επειδή κατηγορείται για ποινικά αδικήματα στην Ελλάδα, η Αυστραλία μπορεί να αρνηθεί την έκδοση, εάν το πρόσωπο είναι Αυστραλός πολίτης. Το αυτό ισχύει και αντιστρόφως.
Η Ελλάδα έχει υπογράψει διμερείς συμβάσεις και με άλλες χώρες, πάντοτε με επιφύλαξη της Ελλάδος να αρνηθεί να εκδόσει πρόσωπο που είχε την Ελληνική ιθαγένεια κατά τον χρόνο που τέλεσε το αδίκημα. Έτσι, στο άρθρο 8 της διμερούς συμβάσεως μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ του 1931, (Ν. 5554/1932) ορίζεται σαφώς ότι κανένα από τα δύο κράτη (Ελλάς και ΗΠΑ) δεν υποχρεούται να εκδίδει δικούς του υπηκόους, εκτός αν η υπηκοότητα απεκτήθη μετά την τέλεση του αδικήματος για το οποίο ζητείται η έκδοση.
Εάν δηλαδή κάποιος ήταν Έλλην πολίτης κατά τον χρόνο που, κατά την κατηγορία, τέλεσε το αδίκημα, τότε η Ελλάς δεν υποχρεούται να τον εκδώσει στις ΗΠΑ, ή σε άλλη χώρα (εκτός Ευρωπαϊκής Ενώσεως), με την οποία η Ελλάδα έχει υπογράψει διμερή σύμβαση για την έκδοση. Αυτό ισχύει ακόμα και μετά την σύμβαση μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε. του 2003.
Ωστόσο, η απαγόρευση έκδοσης Έλληνα πολίτη δεν ισχύει όταν την έκδοση ζητεί κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Κατά τον Άρειο Πάγο (απόφαση υπ’αριθ. 1773/2007) οι ιστορικοί λόγοι στήριξης της απαγόρευσης, δηλαδή η υποχρέωση προστασίας του κράτους προς τους πολίτες του και συγκεκριμένα η προστασία τους από τις δυσχέρειες και αντιξοότητες που συνεπάγεται γι' αυτούς μία δίκη σε ξένο μη οικείο νομικό περιβάλλον, καθώς και η υπάρχουσα δυσπιστία στις αλλοδαπές δικαστικές αρχές είναι πλέον αδικαιολόγητοι, εν όψει της αμοιβαίας εμπιστοσύνης που έχει αναπτυχθεί μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και τον κοινό σεβασμό των θεμελιωδών ελευθεριών και των αρχών του κράτους δικαίου, από όλα τα κράτη μέλη.
Εντός Ευρωπαϊκής Ενώσεως συνεπώς ισχύει το Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως, που είναι μία απόφαση ή διάταξη δικαστικής αρχής κράτους μέλους της Ε.Ε. που εκδίδεται με σκοπό τη σύλληψη και την προσαγωγή προσώπου, το οποίο ευρίσκεται στο έδαφος άλλου κράτους μέλους της Ε.Ε., εφόσον το πρόσωπο αυτό ζητείται από τις αρμόδιες αρχές του Κράτους έκδοσης του εντάλματος στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας α) προκειμένου σε πρόσωπο στο οποίο έχει ήδη αποδοθεί αξιόποινη πράξη και ασκηθεί ποινική δίωξη ή β) να εκτελεστεί ποινή ή μέτρο ασφαλείας, τα οποία στερούν την ελευθερία.
Το Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως εκδίδεται για πράξεις, οι οποίες τιμωρούνται κατά τους ελληνικούς ποινικούς νόμους με στερητική της ελευθερίας ποινή ή με στερητικό της ελευθερίας μέτρο ασφαλείας, το ανώτατο όριο των οποίων είναι τουλάχιστον δώδεκα (12) μηνών ή σε περίπτωση που έχει ήδη επιβληθεί ποινή ή μέτρο ασφαλείας τα οποία στερούν την ελευθερία για απαγγελθείσες καταδίκες διάρκειας τουλάχιστον τεσσάρων μηνών

Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,
Master of Laws.
bm-bioxoi@otenet.gr

Tuesday, May 11, 2010

Zero tax for Greek inheritances before 1995

The inheritance tax in Greece is not very high, compared to other countries. Especially the close relatives of the deceased are entitled to a tax-free amount of the estate, for which they pay no taxes at all. How much is this amount is determined by the date of the passing of the deceased.
Until a couple of weeks ago the Greek state did not claim inheritance taxes for estates created after 1989. Under that regime, the heirs of those who passed away until the 31st of December 1989 did not have to pay any inheritance tax, irrespective of the value of the estate and of the assets they inherited.
According to the new Law No. 3842, which became law in 23 April 2010, for inheritances created until 31-12-1994 the Greek state does not claim inheritance tax at all. In other words, if the deceased died until 31-12-1994 his/her heirs do not have to declare to the state what they inherit and do not have to pay any inheritance tax, irrespective of the value of the estate.
This is a very serious incentive for those who are entitled to claim estates, inheritances and other properties in Greece, created before 1995, to settle the estates in Greece without paying anything to the government, even if their share in the estate has a large value for which they would have to pay significant inheritance taxes, if they declared the estate before April 2010.
All they have to do now is to locate the assets of these estates (real estate, bank accounts, movables etc.) at the local public registry or in other state agencies in Greece, sign the deed of acceptance of inheritance at a Greek notary (with regards to real estate assets) and register the deed with the local public registry and/or with the Ktimatologio.
The procedure can be completed for the heirs without even coming to Greece, if the heirs appoint a Greek attorney as their proxy to act in their interest, locate the assets and sort out the paperwork, the titles and the certificates required so that title passes to the heirs. Once the heirs obtain ownership of their share, they can lease, sell, liquidate, divide, develop or just keep the properties for later exploitation.
It must also be noted that for the vast majority of real estate properties in Greece the yearly property tax is either zero or extremely low, so keeping their plots or lands or even houses and apartments is not costly for the heirs.


Christos ILIOPOULOS, attorney at
the Supreme Court of Greece, LL.M.
e-mail: bm-bioxoi@otenet.gr

Monday, May 3, 2010

Ευκαιρίες στα ακίνητα της Ελλάδος Του Χρήστου Ηλιόπουλου

Τα τελευταία εννέα περίπου χρόνια, από την έλευση του ευρώ (την 1-1-2002) έως σήμερα, οι τιμές στην Ελλάδα σε όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες έχουν αυξηθεί σημαντικά. Ανάμεσα σε πολλές άλλες συνέπειες του γεγονότος αυτού, διακρίναμε και την μεγάλη αύξηση της τιμής των ακινήτων.
Στην αύξηση αυτή συνετέλεσε βεβαίως και η προσφορά πολλών στεγαστικών και άλλων δανείων από τις τράπεζες, που έδωσαν την δυνατότητα στους περισσότερους κατοίκους της Ελλάδος να αγοράσουν σπίτια και οικόπεδα με δάνειο έως και το 90% της αξίας του ακινήτου, ενώ πριν το 1999 πολλοί λιγότεροι ήταν εκείνοι που είχαν ρευστό στην τσέπη για αγορά ακινήτων.
Η μεγάλη συνεπώς προσφορά δανείων από τις τράπεζες και οι οικονομικές επιπτώσεις του ευρώ ανέβασαν τις τιμές των ακινήτων, κατά 150% σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, από το 1998 έως το 2008. Από το 2008, ωστόσο, έως σήμερα οι τιμές παρουσιάζουν στασιμότητα ή και πτώση έως 15%.
Η είσοδος του ευρώ στην ευρωπαϊκή οικονομία ανέβασε την αξία των αγαθών και των υπηρεσιών στην Ευρώπη, με αντίστοιχη υποχώρηση της αξίας του δολαρίου ΗΠΑ. Όλοι θυμούνται ότι το 1980 ή και το 1990 στην Ελλάδα ένα εκατοδόλαρο ήταν πολλά λεφτά, ενώ το 2009 το ίδιο εκατοδόλαρο δεν άξιζε παρά 70-80 ευρώ, δηλαδή πολύ λίγο.
Με την αλματώδη αύξηση της τιμής των ακινήτων στην Ελλάδα, οι Έλληνες ομογενείς που αγόραζαν ακίνητα στην Πατρίδα άρχισαν να μειώνονται. Ενώ το έτος 1990 με 100.000 δολάρια ΗΠΑ αγόραζες ακριβά και καλά ακίνητα στην Ελλάδα, το 2006 με τα ίδια λεφτά δεν αγόραζες ούτε μικρό διαμέρισμα σε υποβαθμισμένη περιοχή των Αθηνών.
Σήμερα ωστόσο η αγορά των ακινήτων φαίνεται ότι αρχίζει να λαμβάνει πορεία αντίστροφη εκείνης του 1998. Τα ακίνητα στην Ελλάδα, ήδη σε πολλές περιπτώσεις υπερτιμημένα, αρχίζουν να χάνουν αξία. Οι τράπεζες έχουν κλείσει την στρόφιγγα των δανείων προς τα νοικοκυριά και οι πολίτες δεν έχουν πλέον ρευστό για αγορά διαμερισμάτων και οικοπέδων. Αρκετοί δε εργολάβοι έχουν αδιάθετα δεκάδες χιλιάδες νεόδμητα διαμερίσματα και είναι έτοιμοι για εκπτώσεις της τάξεως του 20 – 30% για να τα πωλήσουν επιτέλους.
Επιπλέον, με τα νέα, οδυνηρά μέτρα της κυβερνήσεως την Άνοιξη του 2010, που περικόπτουν το εισόδημα των Ελλήνων κατά 10 – 20%, πολύ λιγότεροι είναι αυτοί που επιθυμούν και μπορούν να αγοράσουν ακίνητα.
Το αποτέλεσμα είναι η πτώση της τιμής των ακινήτων, που σήμερα είναι σχετικά μικρή (σε γενικές γραμμές, 5% – 20%), αλλά αρκετοί αναλυτές πιστεύουν ότι τους επόμενους 6 – 18 μήνες η πτώση αυτή θα είναι πολύ μεγαλύτερη.
Εάν λοιπόν επαληθευθούν οι προβλέψεις για μεγάλη οικονομική στενότητα των Ελλήνων τα επόμενα έτη και εφόσον συνεχισθεί η φειδώ των τραπεζών στην χορήγηση δανείων, τα ακίνητα στην Ελλάδα θα υποχωρήσουν και οι Έλληνες ομογενείς, που έχουν χρήματα στο εξωτερικό από τους κόπους μιας ζωής, μπορούν πλέον να αναζητούν εκ νέου ευκαιρίες αγοράς ακινήτων στην Πατρίδα.
Το αμερικανικό, καναδικό και αυστραλιανό δολάριο κερδίζουν ήδη σε αξία έναντι του ευρώ. Εάν συνυπολογίσουμε και την πτώση της αξίας των ακινήτων, τότε βλέπουμε ότι οι Έλληνες του εξωτερικού πρέπει να αρχίσουν να ξανασκέπτονται ζεστά την επένδυση των χρημάτων τους σε ελληνικά ακίνητα, που ήδη έχουν «πέσει» αρκετά και θα προσφέρονται στο άμεσο μέλλον σε πολύ χαμηλώτερες τιμές.


Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,
Master of Laws.
bm-bioxoi@otenet.gr
ktimatologiolaw@yahoo.gr