Μεγάλο κύμα αιτήσεων για απόκτηση ελληνικής ιθαγενείας και διαβατηρίου παρατηρείται τα τελευταία χρόνια. Αιτία του μεγάλου ενδιαφέροντος για το ελληνικό διαβατήριο είναι προφανώς το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), που περιλαμβάνει 27 κράτη – μέλη, συμμετέχουσα μάλιστα στον πυρήνα των 15 πιο στενά συνδεδεμένων κρατών, με κοινό νόμισμα το ευρώ, που αποκτά κορυφαία θέση ανάμεσα στα πιο ισχυρά νομίσματα παγκοσμίως και με κοινή νομισματική και οικονομική πολιτική με τις πιο μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες.
Κατοχή ελληνικού, δηλαδή ευρωπαϊκού διαβατηρίου σημαίνει ελευθερία μετακινήσεως και μόνιμης εγκαταστάσεως σε όλες τις χώρες – μέλη, για απεριόριστο χρονικό διάστημα, ουσιαστική κατάργηση της βίζας και της άδειας εργασίας σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και απόλαυση από τον κάτοχο του ελληνικού διαβατηρίου όλων των προνομίων και των δικαιωμάτων κάθε πολίτη της φιλοξενούσας χώρας – μέλους, με ταυτόχρονη απαγόρευση κάθε δυσμενούς διακρίσεως σε βάρος κάθε Έλληνα υπηκόου.
Ανάμεσα στους πολλούς ενδιαφερόμενους για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγενείας είναι και κάποιοι αλλοδαποί, που δεν μπορούν να αποδείξουν με επίσημα έγγραφα την σχέση αίματος που έχουν με κάποιον Έλληνα πολίτη, ώστε να αποκτήσουν κι αυτοί την ελληνική ιθαγένεια δυνάμει αδιακόπου σειράς πιστοποιητικών γεννήσεως και γάμου, από τον΄Ελληνα πρόγονό τους μέχρι σήμερα.
Αρκετά συχνή είναι η περίπτωση παιδιών γεννημένων εκτός Ελλάδος, αλλά και εκτός γάμου, από Έλληνα πατέρα. Εάν κάποιος επιθυμεί σήμερα να λάβει ελληνικό διαβατήριο με βάση το ότι ο πατέρας του είναι Έλληνας, πρέπει να μπορεί να αποδείξει τον γάμο της μητέρας του με τον Έλληνα πατέρα του. Ο γάμος αυτός πρέπει να έχει γίνει πριν από την γέννηση του αιτούντος, ώστε ο τελευταίος να θεωρείται παιδί του Έλληνα πατέρα εντός γάμου.
Εάν ο αιτών έχει γεννηθεί εκτός γάμου, θα πρέπει τουλάχιστον ο Έλληνας πατέρας του να τον/την έχει αναγνωρίσει μέχρι την συμπλήρωση του 18 έτους της ηλικίας του αιτούντος. Η αναγνώριση μπορεί να έχει γίνει στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, είτε με δικαστική απόφαση, είτε με συμβολαιογραφική πράξη, είτε με οποιονδήποτε άλλο νόμιμο τρόπο αναγνωρίσεως τέκνου, κατά το δίκαιο μιάς χώρας.
Εάν συνεπώς το εκτός γάμου τέκνο του Έλληνα πατέρα και της αλλοδαπής μητέρας έχει αναγνωρισθεί επισήμως από τον Έλληνα πατέρα του πριν συμπληρώσει τα 18 του χρόνια, τότε μπορεί να αιτηθεί την ελληνική ιθαγένεια.
Εάν όμως το τέκνο δεν έχει αναγνωρισθεί από τον Έλληνα πατέρα του μέχρι τα 18 του χρόνια, τότε η εκ των υστέρων αναγνώριση του εκτός γάμου γεννηθέντος τέκνου μπορεί να ωφελεί για λόγους κληρονομίας, όχι όμως και για την κτήση της ελληνικής ιθαγενείας.
Αρκετοί είναι αυτοί που επιχειρούν να διενεργήσουν έλεγχο DNA, προκειμένουν να αποδείξουν ότι ο πατέρας τους είναι Έλληνας και άρα να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια. Η προσπάθειά τους αυτή, τουλάχιστον με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, είναι αλυσιτελής, διότι ακόμα κι αν καταφέρουν να αποδείξουν με DNA ότι ο πατέρας τους είναι Έλληνας, δεν θα μπορέσουν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, εάν ο Έλληνας πατέρας τους δεν τους είχε αναγνωρίσει πριν την συμπλήρωση του 18 έτους της ηλικίας τους.
Αυτό ισχύει διότι το άρθρο 2 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγενείας ορίζει σαφώς ότι «αλλοδαπός που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του και αναγνωρίσθηκε νόμιμα ως τέκνο Έλληνα, έτσι ώστε να εξομοιώνεται πλήρως με γνήσιο τέκνο του πατέρα του, γίνεται Έλληνας από την αναγνώριση, αν κατά το χρόνο αυτόν είναι ανήλικος». Ο νόμος δηλαδή στην Ελλάδα δεν επιτρέπει άλλη απόδειξη, άρα ούτε και έλεγχο DNA, αναφορικώς με την κτήση ιθαγενείας με αναγνώριση εκτός γάμου τέκνου από τον βιολογικό πατέρα, παρά μόνο την νόμιμη αναγνώριση του εξωγάμου τέκνου από τον πατέρα όσο χρόνο το παιδί είναι ακόμα ανήλικο, δηλαδή κάτω των 18 ετών.
Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,
Master of Laws.
bm-bioxoi@otenet.gr
ktimatologiolaw@yahoo.gr
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment