Το DNA δεν βοηθάει στην κτήση της ελληνικής ιθαγενείας του Χρήστου Ηλιόπουλου

Μεγάλο κύμα αιτήσεων για απόκτηση ελληνικής ιθαγενείας και διαβατηρίου παρατηρείται τα τελευταία χρόνια. Αιτία του μεγάλου ενδιαφέροντος για το ελληνικό διαβατήριο είναι προφανώς το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), που περιλαμβάνει 27 κράτη – μέλη, συμμετέχουσα μάλιστα στον πυρήνα των 15 πιο στενά συνδεδεμένων κρατών, με κοινό νόμισμα το ευρώ, που αποκτά κορυφαία θέση ανάμεσα στα πιο ισχυρά νομίσματα παγκοσμίως και με κοινή νομισματική και οικονομική πολιτική με τις πιο μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες.
Κατοχή ελληνικού, δηλαδή ευρωπαϊκού διαβατηρίου σημαίνει ελευθερία μετακινήσεως και μόνιμης εγκαταστάσεως σε όλες τις χώρες – μέλη, για απεριόριστο χρονικό διάστημα, ουσιαστική κατάργηση της βίζας και της άδειας εργασίας σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και απόλαυση από τον κάτοχο του ελληνικού διαβατηρίου όλων των προνομίων και των δικαιωμάτων κάθε πολίτη της φιλοξενούσας χώρας – μέλους, με ταυτόχρονη απαγόρευση κάθε δυσμενούς διακρίσεως σε βάρος κάθε Έλληνα υπηκόου.
Ανάμεσα στους πολλούς ενδιαφερόμενους για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγενείας είναι και κάποιοι αλλοδαποί, που δεν μπορούν να αποδείξουν με επίσημα έγγραφα την σχέση αίματος που έχουν με κάποιον Έλληνα πολίτη, ώστε να αποκτήσουν κι αυτοί την ελληνική ιθαγένεια δυνάμει αδιακόπου σειράς πιστοποιητικών γεννήσεως και γάμου, από τον΄Ελληνα πρόγονό τους μέχρι σήμερα.
Αρκετά συχνή είναι η περίπτωση παιδιών γεννημένων εκτός Ελλάδος, αλλά και εκτός γάμου, από Έλληνα πατέρα. Εάν κάποιος επιθυμεί σήμερα να λάβει ελληνικό διαβατήριο με βάση το ότι ο πατέρας του είναι Έλληνας, πρέπει να μπορεί να αποδείξει τον γάμο της μητέρας του με τον Έλληνα πατέρα του. Ο γάμος αυτός πρέπει να έχει γίνει πριν από την γέννηση του αιτούντος, ώστε ο τελευταίος να θεωρείται παιδί του Έλληνα πατέρα εντός γάμου.
Εάν ο αιτών έχει γεννηθεί εκτός γάμου, θα πρέπει τουλάχιστον ο Έλληνας πατέρας του να τον/την έχει αναγνωρίσει μέχρι την συμπλήρωση του 18 έτους της ηλικίας του αιτούντος. Η αναγνώριση μπορεί να έχει γίνει στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, είτε με δικαστική απόφαση, είτε με συμβολαιογραφική πράξη, είτε με οποιονδήποτε άλλο νόμιμο τρόπο αναγνωρίσεως τέκνου, κατά το δίκαιο μιάς χώρας.
Εάν συνεπώς το εκτός γάμου τέκνο του Έλληνα πατέρα και της αλλοδαπής μητέρας έχει αναγνωρισθεί επισήμως από τον Έλληνα πατέρα του πριν συμπληρώσει τα 18 του χρόνια, τότε μπορεί να αιτηθεί την ελληνική ιθαγένεια.
Εάν όμως το τέκνο δεν έχει αναγνωρισθεί από τον Έλληνα πατέρα του μέχρι τα 18 του χρόνια, τότε η εκ των υστέρων αναγνώριση του εκτός γάμου γεννηθέντος τέκνου μπορεί να ωφελεί για λόγους κληρονομίας, όχι όμως και για την κτήση της ελληνικής ιθαγενείας.
Αρκετοί είναι αυτοί που επιχειρούν να διενεργήσουν έλεγχο DNA, προκειμένουν να αποδείξουν ότι ο πατέρας τους είναι Έλληνας και άρα να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια. Η προσπάθειά τους αυτή, τουλάχιστον με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, είναι αλυσιτελής, διότι ακόμα κι αν καταφέρουν να αποδείξουν με DNA ότι ο πατέρας τους είναι Έλληνας, δεν θα μπορέσουν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, εάν ο Έλληνας πατέρας τους δεν τους είχε αναγνωρίσει πριν την συμπλήρωση του 18 έτους της ηλικίας τους.
Αυτό ισχύει διότι το άρθρο 2 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγενείας ορίζει σαφώς ότι «αλλοδαπός που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του και αναγνωρίσθηκε νόμιμα ως τέκνο Έλληνα, έτσι ώστε να εξομοιώνεται πλήρως με γνήσιο τέκνο του πατέρα του, γίνεται Έλληνας από την αναγνώριση, αν κατά το χρόνο αυτόν είναι ανήλικος». Ο νόμος δηλαδή στην Ελλάδα δεν επιτρέπει άλλη απόδειξη, άρα ούτε και έλεγχο DNA, αναφορικώς με την κτήση ιθαγενείας με αναγνώριση εκτός γάμου τέκνου από τον βιολογικό πατέρα, παρά μόνο την νόμιμη αναγνώριση του εξωγάμου τέκνου από τον πατέρα όσο χρόνο το παιδί είναι ακόμα ανήλικο, δηλαδή κάτω των 18 ετών.

Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω,
Master of Laws.
bm-bioxoi@otenet.gr
ktimatologiolaw@yahoo.gr

Greek expatriates can buy real estate in borderline areas of Greece by Christos Iliopoulos

According to the law in Greece, foreigners are not allowed to acquire real estate property, or to obtain a lease on it for a period of more than six years, in the borderline areas of Greece. The logic behind this law is to protect the integrity of the Greek territory. In other words, the prohibition exists for reasons of national security. The bottom line of this legislation is that, as a matter of principle, all transactions regarding real estate properties in most borderline areas of Greece are not allowed, even for Greek citizens.
However, Greek and European (European Union – EU) citizens are allowed to apply to a local committee for an exemption to the prohibition and for these citizens (Greek / EU) the exemption is usually granted.
The law states that those who have the Greek citizenship and people of Greek origin (Greek expatriates), including Cypriots, as well as citizens of any other European Union member-state, can apply for permission to obtain real estate as an exemption to the blanket prohibition of the law. The exemption is granted provided some conditions are met and the applicant declares how he/she will use the property.
It is interesting to note that this law allows Greek expatriates, including those who do not officially have the Greek citizenship, to apply to the committee in order to obtain permission to acquire real estate property in the borderline areas of Greece. This is very important for many people around the world, who have Greek roots and want to re-establish links with Greece, but they can’t trace their Greek ancestors to the official municipal archives (Demotologion – main book of citizens and Mitroon Arenon, Male Registry for the army).
The fact that they can’t obtain official birth certificates from a Greek local municipality for their ancestors means that they can’t obtain the Greek citizenship/passport, at least according to the easier procedure for citizenship acquisition. There are plenty of cases, though, where such expatriates are more “Greek” than many of us, since their ethnically Greek ancestors may have lived for millennia in Turkey for example, before they were persecuted or murdered by the Turkish regime (1915, the genocide against the Greeks of Pontos, 1922, killings and persecutions of 2.5 millions of Greeks or Asia Minor etc.).
It would be unjust to deny for example to a Greek expatriate, who lives today in the US, his right to obtain property in the island of Samos, where his ancestors lived until the beginning of the 20th century, simply because we can’t find today his ancestor’s registration in the municipal archives, especially when that Greek expatriate, citizen of the US today, speaks Greek, has a Greek name and can produce a plethora of old baptism and marriage certificates which show Greek Orthodox weddings etc.
People of Greek origin, who trace their ancestors to Imvros and Tenedos, Smyrna – Asia Minor, Konstantinople, or the Eastern Thrace, or to places of Greek territory, like Kastelorizo etc. are treated by the law in the same way as the official Greek and EU citizens, as far as their right to obtain property in Greece is concerned.

Christos ILIOPOULOS, attorney at
the Supreme Court of Greece, LL.M.
e-mail: bm-bioxoi@otenet.gr