Same Name In Birth Certificate And Passport

Same Name In Birth Certificate And Passport By Christos ILIOPOULOS* Athens, 14 January 2022 For the application to obtain Greek citizenship, consistency in the spelling of names in different certificates ις one of the main preconditions Greek authorities check. The same person must be stated in the same way in more than one documents, so that the administration which is processing the citizenship application is convinced that it is the same person who was born at a specific place at a specific date with specific parents, and subsequently it is the same person who is married many years down the road and then, it is the same person who has children. If the name is not spelled the same way in the fundamental certificates of birth of parent, marriage of parent and birth of child – applicant for citizenship, the Greek administration will advice that they are not convinced that it is the same person. The examination of a Greek citizenship application is based on the axiom that it must be proven that it is the same Greek citizen who first was born in Greece, then was married and subsequently gave birth to children, in order the children or even the grandchildren to be entitled to obtain the citizenship. If the name of the “original” Greek – born person is written in different ways in these certificates, the processing authority very often rejects the application because, according to them, the chain of birth, marriage, birth of children etc. is broken. When Christos Loukopoulos was born in Greece, but was married in Australia as Chris Loukas, the Greek administration may accept (with difficulty) that Christos and Chris is the same person, but they will not accept that Loukopoulos and Loukas is the same person. If in the birth certificate of his children in Australia, the name of the father is written as Chris James Loukas, perhaps because his father was Dimitrios, it will not help either to establish that his children are the children of the original Christos Loukopoulos and are thus entitled to the Greek passport, because they will see in the file certificates with three different versions of the name of the same person, 1) Christos Loukopoulos, 2) Chris Loukas and 3) Chris James Loukas. Two inconsistencies that perplex and often “kill” a citizenship application, are the middle name variations and the difference of name between birth certificate and passport for the same person. First, the middle name is something which does not exist in Greece. No one has a middle name. In few occasions, people may have a double first name, but the middle name is difficult to “transfer” to the Greek registration system. Usually, the official translator of the certificates makes the middle name as part of a two – name first name, or the translator puts the middle name as the father name of the person, since in many occasions, the middle name in a foreign country is the father name in Greece. The other main problem is sometimes the difference between the name in the birth certificate and the passport. The same person was born as Fotios Karavasilis in the US, but today, when he is 45 y.o., his US passport states Frank Karavasilis. In Greece, the birth name and the passport name are always the same and if you change your name officially with a court order or an administrative decision, it changes everywhere. In the case of Fotios and Frank, the administration will not accept that it is the same person, that is why they will reject the citizenship application stating that the present applicant, who was identified by his passport as Frank, is not the person who was born to Greek parents, because the birth certificate states Fotios. Anyone who wants to apply for the Greek citizenship, therefore, must have in mind the above realities and try to harmonize how his or her name is spelled in the most basic certificates, which prove his/her birth, his/her marriage and the birth of his/her children, as well as his/her present identity with the passport. In many cases, the foreign certificates can be modified in the foreign country, in a way that the name of the person is written the same way in all the certificates, something which will open the way for the Greek citizenship and the European passport. *Christos ILIOPOULOS, attorney at the Supreme Court of Greece , LL.M. www.greekadvocate.eu e-mail: bm-bioxoi@otenet.gr

Occupied Property By Tenant or Squatter?

Occupied Property By Tenant or Squatter? By Christos ILIOPOULOS* Athens, 8 January 2022 When you own a property in Greece and someone else is occupying it, it has to be clarified under what legal regime the occupier is staying in your property and whether he has the right to do it or not. It could be that the person who occupies your property is your tenant and you, as the landlord, can verify whether the tenant is keeping his side of the deal by paying the rent and protecting your property or not, in which case you can file a lawsuit action or serve a notice to evict him. However, it could be that the occupier is not a tenant, because you and he never signed or agreed on any lease / rental agreement and that he is staying in your property or occupying it under another claim. He may argue, for instance, that he himself is the owner of the property and that he has the right to use it at his will. Alternatively, his argument could be that he has rented the property from someone else, who is the real owner or that he has permission to use the property under another legal pretext. You, on the other hand, may claim that you have your own legal titles, which are defeating the arguments the occupier is putting forward. A similar situation was resolved by the court decision No. 751/2021 of the Athens Justice of the Peace Court. The owner of a house with a plot in Athens, living in the USA started negotiating, through a representative of hers in Athens, with the neighbours who run a bar right next to her property. The lady owned the house with the plot with a clear title going back a few decades and her ownership was not disputed. The neighbours who run the bar wanted to rent part of her plot to extend their bar space and the lady who owned the neighbouring house with plot started negotiating with them from June 2020. They discussed about the monthly rent which initially was set at 600 euros, but later rose to 700 euros per month. The discussions between the two sides involved the right of the bar owners to clean the part of the plot they wanted to rent, as well as to model it for the use they wanted to do. More than a year after the start of the negotiations, the bar owners had cleaned and modelled the part of the neighbouring plot, spending a considerable amount of money. They had also paid to the owner of the plot (the lady living in the US) four monthly rents, of 720 euros each month. However, the lady from the US, as owner of the neighbouring plot, filed a petition for temporary injunction against them, claiming that they were trespassers and asking the court to order them to vacate the premises. The respondents (owners of the adjacent bar) replied in their legal brief that they were not trespassing. They argued that they were tenants, because a lease – rental agreement had been concluded between them as tenants and the lady, owner of the plot, as landlord. The rental agreement was not concluded in writing, but nonetheless it was legally valid, because a rental agreement does not necessarily have to be agreed in writing, if its main terms regarding the amount of monthly rent and the identity of the rented property are agreed verbally between the landlord and the tenant. The court heard the arguments by both sides, considered the evidence presented to it and decided that a rental agreement had indeed been struck between the two parties, even if this agreement was not in writing. From the evidence regarding the substance of their negotiations it turned out, according to the judge, that the two sides had agreed on the amount of the monthly rent and on the exact specifications of the part of the plot which was to be rented. The fact that the respondents had already paid rents covering a four - month period, of an amount of 720 euros per month, which the landlord had accepted and not rejected, was a significant indicator that the respondents were not trespassers who had illegally occupied the part of the neighbouring plot, but tenants who were exercising their rental right to use the property since they paid the monthly rent they had agreed with the landlord. Thus, the court rejected the petition for temporary injunction and ordered the petitioner to pay the legal expenses of the respondents. *Christos ILIOPOULOS, attorney at the Supreme Court of Greece , LL.M. www.greekadvocate.eu e-mail: bm-bioxoi@otenet.gr

Ακύρωση Διαθήκης Λόγω Πνευματικής Ανικανότητας

Ακύρωση Διαθήκης Λόγω Πνευματικής Ανικανότητας Του Χρήστου Ηλιόπουλου* Αθήνα, 2 Ιανουαρίου 2022. Για να είναι έγκυρη μία διαθήκη πρέπει ο διαθέτης που την έχει γράψει να είχε πνευματική διαύγεια και ικανότητα αντίληψης της πραγματικότητας όταν την συνέτασσε. Ο νόμος ορίζει ότι ανίκανοι να συντάσσουν διαθήκη είναι α) οι ανήλικοι, β) όσοι βρίσκονται σε δικαστική συμπαράσταση με πλήρη στέρηση της δικαιοπρακτικής τους ικανότητας ή με ρητή στέρηση της ικανότητας να συντάσσουν διαθήκη και γ) όσοι κατά το χρόνο σύνταξης της διαθήκης δεν έχουν συνείδηση των πράξεών τους ή βρίσκονται σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιορίζει αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησης τους. Συχνά, το αν ο διαθέτης, δηλαδή εκείνος που συνέταξε την διαθήκη, έχει ή όχι συνείδηση των πράξεών του ή βρίσκεται σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιορίζει αποφασιστικά την βούλησή του, δεν είναι εύκολο να διαπιστωθεί. Μπορεί ο ένας κληρονόμος να υποστηρίζει ότι ο κληρονομούμενος ήταν σε ψυχική και διανοητική κατάσταση ώστε να συντάξει εγκύρως διαθήκη, αλλά ένας άλλος κληρονόμος να ισχυρίζεται ότι ο θανών δεν ήταν σε πνευματική κατάσταση που να του επιτρέπει την σύνταξη διαθήκης και ότι δεν αντιλαμβανόταν την πραγματικότητα γύρω του ή ότι είχε μειωμένη ικανότητα ελέγχου της αντικειμενικής πραγματικότητας. Το αν μία διαθήκη ισχύσει ως έγκυρη ή όχι, έχει συνέπειες στην κληρονομική διαδοχή, διότι με την διαθήκη μπορεί να κληρονομεί ένας ή περισσότεροι κληρονόμοι ένα ή περισσότερα περιουσιακά στοιχεία του θανόντος, ενώ χωρίς την διαθήκη, μπορεί να κληρονομούν άλλοι κληρονόμοι, ή οι ίδιοι κληρονόμοι αλλά σε διαφορετικά ποσοστά. Μπορεί χωρίς την συγκεκριμένη διαθήκη να ισχύει μία προηγούμενη διαθήκη, που όριζε λίγο ή πολύ διαφορετικά πράγματα για το ποιος κληρονομεί και σε τι ποσοστό. Εάν το περιεχόμενο δύο ή περισσοτέρων διαθηκών έρχεται σε σύγκρουση μεταξύ τους, ισχύει η πιο πρόσφατη έναντι της πιο παλαιάς. Εάν όμως οι διαθήκες δεν έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους, τότε μπορούν να ισχύουν όλες μαζί ταυτοχρόνως. Στην υπ’ αριθ. 1333/2021 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το δικαστήριο έκρινε αγωγή που κατέθεσαν τα παιδιά του θανόντος για την ακύρωση της διαθήκης του, με την οποία άφηνε κάποια περιουσιακά στοιχεία στην σύντροφό του και στην κόρη αυτής, με τον ισχυρισμό ότι ο πατέρας τους κατά τον χρόνο σύνταξης της διαθήκης, λίγες ημέρες πριν πεθάνει, βρισκόταν σε διανοητική και ψυχική διαταραχή και ότι δεν είχε πνευματική διαύγεια και ικανότητα να συντάξει διαθήκη. Η διαθήκη είχε συνταχθεί από συμβολαιογράφο, ήταν δηλαδή μία δημόσια διαθήκη. Ο συμβολαιογράφος είχε μεταβεί στην οικία του διαθέτη όπου ενώπιον τριών μαρτύρων ο διαθέτης είχε προφορικά διατυπώσει ποια ήταν η επιθυμία του και ο συμβολαιογράφος είχε συντάξει την δημόσια διαθήκη. Μετά τον θάνατο του διαθέτη η διαθήκη δημοσιεύθηκε και σύμφωνα με το περιεχόμενό της, άφηνε συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία στις δύο εναγόμενες, ήτοι την επί πολλά έτη σύντροφό του (καθώς η σύζυγός του είχε πεθάνει) και στην κόρη της. Το δικαστήριο μελέτησε τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών, διάβασε ένορκες βεβαιώσεις και έγγραφα που οι δύο αντίθετες πλευρές προσκόμισαν, αλλά και την ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη που είχε διενεργηθεί και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κατ’ αρχάς, ο συμβολαιογράφος δεν είναι ο πλέον αρμόδιος να διαπιστώσει την ψυχική και διανοητική υγεία του διαθέτη. Ακολούθως, το δικαστήριο έκρινε ότι ο διαθέτης κατά τον χρόνο που είχε συνταχθεί η διαθήκη δεν είχε την ικανότητα να συντάξει διαθήκη και ότι, κατά συνέπεια, η διαθήκη ήταν άκυρη. Αυτό βασίσθηκε σε σειρά ιατρικών βεβαιώσεων, γνωματεύσεων, σε ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, σε μάρτυρες και σε άλλα αποδεικτικά στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία ο θανών έπασχε για αρκετά έτη από ανίατη ασθένεια και ελάμβανε φαρμακευτική αγωγή, που τον επηρέαζε σωματικά και ψυχικά. Ειδικώς, το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κληρονομούμενος «κατά το χρόνο σύνταξης της διαθήκης στις 7-3-2016, δεν είχε την ικανότητα να εκφράσει προφορικά διάταξη τελευταίας βούλησης και δη με το ανωτέρω συγκεκριμένο περιεχόμενο, με λόγο δομημένο και άρτιο, προβαίνοντας μάλιστα σε χρήση και τοπογραφικού διαγράμματος, καθώς δεν είχε την απαιτούμενη προς τούτο γλωσσική και εκφραστική ικανότητα, κρίση και αντίληψη, ευρισκόμενος σε ψυχική και διανοητική διαταραχή τέτοια, που δεν μπορούσε να θυμηθεί ούτε την ακριβή διεύθυνση της κατοικίας του, ούτε τον αριθμό του δελτίου της αστυνομικής του ταυτότητας». Διαπίστωσε δηλαδή το δικαστήριο σημαντική έκπτωση των νοητικών λειτουργιών του κληρονομουμένου και ψυχική διαταραχή αυτού, ως αποτέλεσμα της μακροχρόνιας ασθένειάς του και της φαρμακευτικής αγωγής που ελάμβανε που αφορούσε όχι μόνο αυτή καθ’ εαυτή την ασθένεια, αλλά και την ψυχική του ισορροπία. Η αγωγή συνεπώς των παιδιών του θανόντος έγινε δεκτή από το δικαστήριο και η διαθήκη ακυρώθηκε. *Ο Χρήστος Ηλιόπουλος είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Master of Laws. www.greekadvocate.eu bm-bioxoi@otenet.gr